ACTIVE SPEAKER CABINETS

Concept
De A-Line is een vrij complete speakerserie, bestaande uit twee topkasten en een subwoofer, allen zowel actief als passief leverbaar. Wij testen de A 112A, de A 115A en de A 118A. Iets in mij zegt me dat het vrij overbodig is om de configuratie van de kasten te verduidelijken, maar voor al wie echt niets uit de typebenaming kan halen, toch even kort samengevat: de eerste, de kleinste telg van de familie, is een tweeweg ontwerp met 12” woofer en 1,5” titanium driver voor het hoog. De A 115A kreeg een 15” woofer ingebouwd en maakt gebruik van dezelfde hoogdriver. De sub werd voorzien van een 18” woofer. Wanneer je de laatste A-tjes in de typenaam wegneemt, bekom je de naam van de passieve varianten, die verder natuurlijk gewoon dezelfde componenten bevatten.
Wij testen enkel de actieve kasten. De beide tops zijn uitgerust met een 500 W klasse D module, de sub heeft een 400 W versterker aan boord. Alle versterkermodules zijn processorgestuurd. De topkasten beschikken zelfs over FIR filters. FIR (Finite Impulse Response) filters zijn digitale filters die bekend staan voor een mooie lineaire faserespons in functie van de frequentie. Dat leidt ertoe dat de ontwerper de filter erg steil kan maken (4de orde) zonder dat er moeilijkheden ontstaan met de bijbehorende fasezwaai. In de praktijk maken zulke steile filters het overlappingsgebied van de hoge en de lage tonen rond het crossover-punt aanzienlijk kleiner. Dat vertaalt zich in een strakkere klank in het gebied rond de crossover-frequentie. Dynacord is al sinds de jaren ‘80 enorm sterk op vlak van processing. De implementatie van FIR technologie ken ik uit hun duurdere systemen en het resultaat kon me altijd bekoren. De technologie terugvinden in de instapserie, mag je op zijn minst verbazingwekkend noemen. FIR filtering vraagt immers onder andere meer processorkracht dan eenvoudigere filters, wat automatisch ook de prijs de hoogte zou moeten injagen. En toch weet Dynacord die prijzen bij deze reeks luidsprekerkasten net te beperken. Ik word nu toch serieus benieuwd naar de luistertest…
Al moet ik eerst nog een aantal dingen nuanceren en verduidelijken. Zo spreek ik bijvoorbeeld over topkasten. Wat eigenlijk een beetje kort door de bocht is. Achteraan op de modules kan je namelijk een low cut in- of uitschakelen, wat maakt dat je de kasten zowel ‘top’ alsook ‘fullrange’ kan inzetten. Daarnaast kan je ook nog kiezen tussen ‘main’ en ‘monitor’. De behuizingen beschikken immers over een afgeschuinde zijde, wat natuurlijk noodzakelijk is voor monitorgebruik. Een minpuntje? Ik zie geen pootjes op die afgeschuinde zijde, wat maakt dat de behuizingen met de grootste zorg dienen neergelegd te worden om beschadigingen te voorkomen. Even terug naar de modules… De bediening wijst zichzelf uit. Er staan niet al te veel toeters en bellen op, alles blijft goed overzichtelijk. Zo’n keuzemogelijkheden op vlak van processorinstellingen zijn slechts kleine details, maar ze maken de kasten wel een stuk breder inzetbaar.
Onze topkasten hebben een klein mengpaneeltje aan boord. Twee ingangskanalen die afzonderlijk kunnen worden afgeregeld. Input 1 neemt XLR, jack of RCA aan. Input 2 werd enkel van een combi XLR/jack voorzien en kan geschakeld worden tussen mic en line. Dat schakelaartje kan enkel met een scherp voorwerp worden ingedrukt. Verder is er een master volumeknop aanwezig. Een door de gebruiker instelbare toonregeling werd niet voorzien. Door de low cut is dat ook niet echt nodig, maar een (beperkte) toonregeling bij microfoongebruik bijvoorbeeld, is wel altijd mooi meegenomen (denk bijvoorbeeld aan het proximiteitseffect bij richtmicrofoons, wat je meestal noopt om wat laag weg te snijden). Op zich vind ik de bedieningsmogelijkheden best wel aangenaam. Het is altijd een keuze die je maakt. Of je voorziet alle mogelijke functies en beperkt de gebruikersgroep, of je stelt de producten open voor een breed publiek, maar probeert een overzichtelijk geheel te bewaren. Commercieel gezien is de tweede oplossing natuurlijk de meest interessante. De kasten beschikken ook over een ‘line out’ op XLR, waarbij we het uitgangssignaal kunnen laten bestaan uit het gemengde signaal van beide ingangen, of uit het signaal van ‘input 1’. De bediening van de 12” versie en van de 15” versie is geheel gelijk. Dat vind ik wel een pluspunt, want dikwijls zijn er enkele verschillen tussen de varianten binnen een bepaalde serie. Om het overzicht te behouden vind ik een zekere uniformiteit wel belangrijk.
De subwoofer houdt de bediening nog eenvoudiger. Input via XLR/jack, output link via XLR, volumeregelaar en faseswitch. Meer valt daar niet over te vertellen. Omdat ik nogal fan ben van de gekende LPN-functie in de processing van Dynacord, had ik ergens een soort ‘boost’ functie verwacht op de sub, maar Dynacord heeft de instellingen zelf gekozen. In de wetenschap dat we een instaplijn bespreken, is het werken met vaste processorinstellingen overigens een keuze die het geheel behoorlijk ‘fool-proof’ maakt. Toen Dynacord destijds de uitgebreid regelbare processorversterkers P550 en P1050 in het gamma had, kregen we wel eens vragen van mensen die niet echt goed hun weg vonden in de verschillende kantelpunten. We kunnen dus best leven met vaste processorinstellingen op de subkast…
De draaiknoppen voelen allemaal stevig en solide aan. De sub en de 15” topkast beschikken over twee handvaten. De 12”-er kreeg er maar eentje mee. In de praktijk niet echt een probleem, want de A-Line zet wel een erg laag gewicht op de weegschaal, niettegenstaande de stevige constructie in multiplex. Daar zitten natuurlijk de lichtgewicht versterkermodules voor iets tussen. Al mocht de sub toch gerust van een stel wielen worden voorzien. Het design van de kasten is vrij klassiek. Niet vernieuwend, maar het oogt allemaal wel erg professioneel. De grille loopt een stukje door langs de zijkanten. Een designelement dat we de laatste tijd wel eens vaker zien. Het geeft een soort speelse touch. De A-Line wordt in China geassembleerd. Ik ben altijd erg trots geweest op het ‘made in Germany’ label van Dynacord, maar sinds enkele jaren is er een Bosch fabriek operationeel in China, waar enkele Dynacord producten worden geassembleerd. Alles gebeurt daar trouwens in eigen beheer van Bosch, de moederonderneming van Dynacord. Het voordeel is dat de prijzen merkelijk lager kunnen worden gehouden, maar dat de kwaliteit van de afgeleverde producten niet moet onderdoen voor de producten die in Duitsland de fabriek verlaten. Dynacord staat bijvoorbeeld ook gekend voor een zeer doorgedreven testprocedure van alle producten, voor ze worden uitgeleverd. Die controle is ook in China aanwezig, waardoor we gerust mogen uitgaan van de vertrouwde Dynacord kwaliteit.

Doelgroep/toepassing
Met een klassiek concept zoals dat van de A-Line kan je eigenlijk alle kanten op. De speakers zijn goed voor PA en voor DJ. Voor alle mobiele toepassingen, zeg maar. Het feit dat de kasten zich als instappers positioneren, maakt de doelgroep redelijk breed. Het toepassingsgebied is heel uitgebreid. Echte allrounders. Wanneer de passieve speakers zouden kunnen worden aangestuurd door de versterkers van de actieve varianten, zou dat misschien nog meer deuren openen, maar die mogelijkheid hebben we dus niet. We moeten het doen met wat we hebben, en daar zijn we zeer blij mee! Riggingpunten werden niet voorzien in de A-Line. De kasten zijn dus echt bedoeld voor mobiel gebruik. Of beter: staand gebruik (op statief).

Kwaliteit, weergave en output

Wel, ik ben echt benieuwd! Gauw even mijn testmuziek door de speakers jagen… En daarbij ieder knopje uiteraard eens verzetten, en terugzetten, en verzetten, en terugzetten… Wat denk je? Natuurlijk klinkt dat goed! Dynacord ‘verbrandt’ zich niet aan dergelijke situaties. Een lagere prijs, en toch een bovengemiddelde kwaliteit blijven neerzetten. Ik ben meteen in de ban van de A 115A. Die produceert namelijk een hele warme klank. Loepzuiver, voldoende laag, strak. En dat zowel op lage als op hoge volumes. En luid speelt hij wel hoor, wees gerust! Ik heb meteen even de grens opgezocht (uiteraard…). Als je het limit ledje wil zien oplichten, moet je echt moeite doen. En dat terwijl ik in de specs lees dat de A 115A een maximum SPL haalt van 124 dB. Dat bewijst nog maar eens dat Dynacord dergelijke berekeningen realistisch uitvoert en dat er niet met hoge waardes wordt getoverd, zoals we dat bij zoveel merken zien… De A 112A lijkt me meer een echte topkast dan een fullrange. Zuiver en snoeihard. Het laag krijg ik er precies niet meteen naar behoren uit. Ook niet in fullrange mode. De klank komt daardoor agressiever over. Maar de EQ op de mengtafel trekt dit wel grotendeels recht. En de subwoofer? Die zorgt voor een stevige basis! Dat valt echt wel op (en we hadden toch ‘slechts’ één exemplaar ter beschikking voor de test): de sub ‘plukt’ en ‘drukt’ mooi afgelijnd. Je voelt de bassen, je hoort ze met een duidelijke toonhoogte die niet verdrinkt in een resonantiebrij, en ook onze bas bijt zich meer dan behoorlijk door de decibels. Als set valt er zowel met de A 115A als met de A 112A samen met de subkast een behoorlijk hoog ‘genietbaarheidsniveau’ te bereiken. Om het even met andere woorden te zeggen: er gaat je zeker niemand vragen of je ‘de instaplijn’ gekocht hebt. Niet op basis van het uitzicht en de stevigheid, maar zeker ook niet op basis van de klank. Een meer dan bovengemiddelde kwaliteits/prijs-verhouding dus. Vermoedelijk zijn de eerder genoemde FIR-filters hier toch wel voor een flink deel verantwoordelijk voor. De processing doet hoorbaar ‘meer’ dan (om het cru te zeggen) gewoon maar wat equalizen, en het middengebied blijft mooi strak. Bij het nauwkeurig beluisteren viel trouwens nog een bijzonder leuk detail op. Zoals elke elektronische schakeling produceren ook hier de ingebouwde versterkermodules onvermijdelijk ergens ver op de achtergrond een spatje eigenruis. Deze Dynacords houden echter blijkbaar hun input constant in de gaten, en zolang je geen signaal aanlegt, gaat de versterker na het inschakelen in een soort mute-mode. Komt er dan wel een signaal aandraven, dan schiet hij vliegensvlug in actie. Dat leidt ertoe dat de box, wanneer er geen signaal is, echt muis-muisstil blijft. Dat lijkt een onbelangrijk detail, want boxen dienen om te spelen zal je zeggen, maar ik zie bijvoorbeeld de A 112A al ergens staan als klankkast voor de presentator van een klassiek concert, waar geheid wel iemand met gouden oren zijn zitje naast je box heeft en nadien komt vertellen dat het wat stoorde dat je de box heel de tijd aan hoorde staan. Dat verhaal ga je hier dus niet te horen krijgen.

De A 112A kost €629 (excl. BTW), voor de A 115A betaal je €739. De A 118A maakt je portefeuille €849 lichter. In mijn ogen zijn dat hele eerlijke prijzen, die het merk zonder meer toegankelijk maken voor geïnteresseerden die betrouwbare kwaliteitskasten met een oerdegelijke merknaam willen aanschaffen, maar die zich geen exotische prijzen kunnen permitteren.

Wel, de A-Line mag er best zijn! Ik heb heel wat ervaring met het topsegment van Dynacord, waardoor ik aanvankelijk toch een beetje schrik had voor deze test. Je ziet grote merknamen namelijk wel eens vaker de mist in gaan wanneer ze een instapreeks op de markt trachten te zetten. Dynacord heeft een sterk imago, zowel op vlak van klank als op vlak van bouwkwaliteit en duurzaamheid. En ja hoor, de Duitsers hebben het voor elkaar gekregen! Natuurlijk voel je op een aantal vlakken dat je niet naar de duurdere modellen aan het luisteren bent, dat kan ik niet ontkennen, maar anderzijds vind ik wel dat de kasten boven hun prijsniveau presteren. Zuiver, hard, goed beveiligd en met steengoede versterkers aan boord. Vooral dat laatste is niet zo evident. Bij een actieve kast verplicht de fabrikant je immers om de ingebouwde versterker te gebruiken. Daar kan je niet rond. Als die eigen versterker dus niet al te veel voorstelt, dan zal het eindresultaat ook niet veel voorstellen, ongeacht de kwaliteit van de gebruikte speakers. En het is natuurlijk het eindresultaat dat telt, ook daar kan je niet rond. De passieve varianten klinken dan vaak stukken beter met een degelijke eindtrap, dan de actieve kasten met hun eigen versterker. En dat is niet de bedoeling, de ingebouwde versterker mag nooit de beperking zijn. Op dat vlak scoort de A-Line dus echt wel goede punten. Wil je de budgetklasse overstijgen, zoek je een leuke set die iets te bieden heeft, maar kan je (nog) niet echt doorinvesteren in het topsegment? Dan kan je best de A- Line bovenaan je verlanglijstje plaatsen!