ANALOG SYNTHESIZER

De vormgeving van de MicroBrute is, logischerwijs, dezelfde als die van z’n grote broer: de typische zwart-grijze behuizing en draaiknoppen, en lichtgrijze faders en prints zijn nog steeds aanwezig. Met z’n 1,750kg en afmetingen van 32,5cm x 22,1cm x 6cm is dit een zeer compacte synth. Buiten de ijzeren onderplaat, werd de behuizing vervaardigd uit plastiek.
De draaiknoppen, het modulation en pitch wheel, en de schakelaars voelen zeer stevig aan, de vier faders op de envelope generator iets minder. Ook het klavier is erg klein en valt te vergelijken met dat van de MircroKorg. Voor de toetsenisten onder ons misschien een nadeel, maar dit is eenvoudig op te lossen door er een MIDI-keyboard op aan te sluiten. Het blijft nu eenmaal een compacte synth!
Achteraan vinden we een 1/4” jack line in- en uitgang; een 3,5mm jack CV pitch uitgang en een gate in- en uitgang; een MIDI input; USB en een aansluiting voor de 12V-adaptor. Aan de achterkant zitten ook twee draaiknoppen verscholen die je te voorschijn kan toveren door er op te duwen. De ene dient om het level van het inkomend signaal te regelen, met de andere kan je de VCO stemmen (+/- 2 halve tonen).
Nieuwe bij de MicroBrute is een kleine modulatie matrix rechtsboven op het frontpaneel. Deze matrix bestaat uit zes 3,5mm jack patchpunten; twee CV uitgangen en zes CV ingangen. Hierover later meer!
Meegeleverd in de doos vinden we de 12V-adaptor; twee handige, superkorte 3,5mm jack patchkabeltjes voor de modulatie matrix; een zeer verzorgde en erg uitgebreide handleiding - zoals we dat steeds gewoon zijn van Arturia - met een gedetailleerde uitleg bij alle functies van de MicroBrute en zelfs een basiscursus klanksynthese. Tot slot krijgen we ook nog een envelope met zéér handige plastieken overlays om klanken/presets te noteren (tien presets van Arturia zelf en vijf blanco preset sheets). Dit alles maakt van de MicroBrute één van de meest complete en verzorgde pakketten die ik in lange tijd gezien heb!

De MicroBrute is een analoge monofone subtractieve synth. Hij beschikt over één multi-wave voltage controlled oscillator (VCO). Dat wil zeggen dat de oscillator verschillende golfvormen genereert, allemaal met gelijke frequentie en dus niet te ontstemmen t.o.v elkaar. Elke golfvorm heeft een volumeknop. Het is een goed uitgangspunt voor een kleine analoge synth en doorheen de tijd is ook de doeltreffendheid hiervan bewezen door o.a. de klassieker van Roland: de SH-101. De golfvormen voorhanden, zijn triangle, pulse en saw. Maar hier stopt het niet. Elk van deze golfvormen heeft een functie om z’n spectrale kenmerken te beïnvloeden. De saw is voorzien van een knop ultrasaw - een functie die ook terug te vinden is op de MiniBrute en een variant is op de supersaw van Roland van de late jaren 90 (bv. op JP-8000/8080). De ultrasaw dupliceert de originele golf tweemaal en verandert constant de fase van deze duplicaten. De snelheid waarmee, kan bepaald worden door de LFO, EG of keyboard-CV. Met de draaiknop mix je een bepaalde hoeveelheid van de in totaal twee gedubbelde golfvormen bij de originele saw. Bij de pulse kan je de pulse width of duty cycle bepalen met de draaiknop. Staat deze helemaal links, dan genereert de VCO een symmetrische pulse; van een cyclus is 50% van het signaal positief en 50% negatief, ook wel een square wave genoemd. Draai je de knop naar rechts, dan zal de pulse langer een positief signaal dan een negatief signaal genereren. Ook hier is de hoeveelheid modulatie te bedienen via de LFO, EG of keyboard-CV. En tot slot is er de triangle wave. Deze is voorzien van een functie die ze ‘Metalizer’ gedoopt hebben. Het voegt heel wat harmonieën toe aan het geluid en maakt het effectief metaalachtig. Doe daar nog een suboscillator (Overtone) bij - die een square wave een octaaf lager of een kwint hoger of een mix van beiden genereert - en het is duidelijk dat de VCO allerminst beperkend is. Of toch? Het nadeel van dit systeem is natuurlijk dat je geen oscillatoren kan ontstemmen, wat meteen een hoop aan mogelijke klanken schrapt. Maar wat overblijft kan wel onvoorstelbaar rauw klinken!
Om die harmonieën toch een beetje te kunnen regelen, heeft Arturia het (op de Steiner-Parkerfilter gebaseerde) filterschema van de MiniBrute overgenomen. Deze filter is niet zo uitgesproken als een Moog of een MS-20 filter, maar klinkt zeker muzikaal en heeft de nodige pit. Bovendien is het een state variable filter en krijg je dus drie filters in één: een low pass, band pass en high pass filter, met resonance en ENV en keyboard tracking. Zoals elke goede analoge filter zou moeten doen, gaat ook de filter van de MicroBrute in eigenresonantie wanneer je de resonance waarde maximaal zet. Zet je de resonance hoog, dan begint de filter de harmonieën goed te bespelen en krijg je een volle, beetje MS-20-achtige, schreeuwende klank. Wil je het nog een stukje vuiler, dan kan je de brutefactor wat opendraaien. Dit is gebaseerd op de MS-20 waar je de output van de headphones opnieuw doorheen je signaalketen stuurt; feedback dus. Deze functie werkt zó goed, dat na uren van mild gebruik, de synth heel dun zou kunnen lijken wanneer je de brute functie uitschakelt.
De MicroBrute is uitgerust met een LFO en een envelope generator (EG). De LFO kan een triangle, saw of square golf genereren, al dan niet in sync met de sequencer van de synth. Wanneer de LFO niet gesynct is, heeft hij een bereik van 0,1 Hz tot 200 Hz. De EG is een basische ADSR module. Eén EG lijkt misschien weinig, maar je kan door middel van een schakelaar kiezen of de amplifier (VCA) gemoduleerd moet worden door de EG of door een simpel gate signaal. Indien je gate selecteert, kan je de EG gebruiken om andere parameters aan te sturen. Om de LFO en EG naar de juiste parameter te sturen, heeft Arturia de MicroBrute voorzien van een modulatie-matrix.
Op de mod matrix selecteer je welke uitgang (LFO en/of EG) naar één van volgende parameters gestuurd wordt: Metal (hoeveelheid modulatie op de triangle); Saw (hoeveelheid modulatie van de Ultrasaw); Sub (mix tussen een octaaf lager of een kwint hoger); Pitch (de toonhoogte moduleren); Filter (de cutoff frequentie moduleren); en tot slot PWM (de pulse width moduleren). Deze mod matrix is een enorme aanwinst voor de MicroBrute!
Tot slot nog een nieuwigheid. In tegenstelling tot de MiniBrute, heeft de MicroBrute geen arpeggiator aan boord, maar wel een sequencer. Je kan acht sequenzen van telkens maximaal 64 steps opslaan. En dat is heel wat! Het programmeren van de sequencer is absoluut kinderspel: simpelweg de noten na elkaar spelen. Wil je een rust, druk dan op de tap/rest knop, en klaar is kees.
Wil je echter nog wat systeemparameters aanpassen, bijvoorbeeld de step length van de sequencer, dan kan je dit met de gratis MicroBrute Connection software. Hiermee kan je parameters voor je keyboard; sequencer; MIDI-kanaal; moduleparameters voor EG, LFO, pitch bend, gate en sync instellen; en de systeemsoftware updaten.

Altijd een belangrijke vraag: hoeveel moet dat kosten? Wel, één van de vele pluspunten van de MiniBrute, was z’n prijs; een “mini prijs”. Arturia trekt dit door, want ook de MicroBrute krijgt ook een laag prijskaartje: voor een schamele €299 (excl. BTW) krijg je een analoog powerhousje! Als je kijkt naar de concurrentie in dezelfde prijsklasse, en misschien zelfs iets hoger, dan is dat een zéér straffe stunt!
 

Besluit

Het is duidelijk dat er veel meer in dit kleine beestje zit dan je op het eerste zicht zou denken. De klank neigt vaak naar de rauwe kant. Of dat een minpunt is, laat ik in het midden. Arturia is erin geslaagd om een compacte maar erg veelzijdige analoge synth te maken, boordevol karakter, en één die beschikt over voldoende energie om een geluidssysteem aan flarden te spelen. De MicroBrute is super integreerbaar in een modulaire setup, dankzij de CV in- en uitgangen achteraan en op de mod matrix. Vaak is een kleine versie of een light edition gelijk aan het verliezen van kracht, maar bij Arturia is “micro” absoluut niet gelijk aan minder, in tegendeel!