CAJON

Nog niet zo lang geleden bespraken we in dit blad enkele cajons van De Gregorio. Alledrie de cajons, de Kiyo, de Chanela en de Yaqui, kwamen zeer positief uit de test. Ondertussen zijn er enkele kleine vernieuwingen aangebracht, maar is er ook een nieuwe cajon bijgekomen, één die zowel qua klank als qua prijs tussen de eerste twee modellen in ligt. Ook nieuw is de ‘Strongbag’. Zoals de naam doet vermoeden, is dit een stevige draagtas waarin de meeste modellen veilig kunnen worden vervoerd. Concept
Terwijl de Kiyo een echt instapmodel is met een kleine prijs in een basic uitvoering, is de volgende in de reeks die we toen bespraken, de Chanela, een compleet volwaardig en professioneel instrument. De prijs van deze laatste is er ook naar: hij kost ongeveer het dubbele. Tussen die twee is er nu een nieuw model bijgekomen, de Bravo. Deze cajon past er net tussenin, zowel qua prijs als qua uitvoering.

Grofweg gezegd heeft de Bravo de klankkast van de Kiyo, met daarop het voorblad (slagvlak) van de Yaqui gemonteerd. Zijn uitzicht wordt bepaald door het veelkleurige slagvlak van de Yaqui, terwijl de klankkast wel dunner en minder stevig werd uitgevoerd. Er is geen middensteun in gemonteerd en de snaren zijn niet in een oogwenk vervangbaar zoals dat bij de andere professionele modellen wel het geval is. Maar daar is dus van buitenaf niets van te merken. Enkel aan het gewicht voel je dat dit model minder robuust is uitgevoerd. Kleurenpalet
De body of de klankkast van de Bravo heeft de standaard wit-berken kleur zoals we die van de meeste modellen gewend zijn. Voor het slagvlak is gekozen voor het veelkleurige, overwegend rood gestreepte voorblad van de Yaqui. Afwerking
De afwerking verschilt in niets van die van de andere, professionele modellen: er wordt nog altijd gekozen voor een natuurlijke afwerking met verf op waterbasis die hem een satijnachtige glans geeft. Nieuw zijn de rubberen voetjes onderaan: die zijn nu bij alle modellen doorzichtig in plaats van zwart. Ook nieuw is de manier van verstevigen rondom het klankgat achteraan in de cajon. In plaats van drie latjes in een driehoek rond de opening, wordt er nu een plankje tegen geplakt met dezelfde ronde uitsparing als het klankgat zelf. Dat geeft een veel aangenamer en steviger gevoel bij het dragen van de cajon. Het gemakkelijkst is de cajon op te pakken met één hand in de klankopening, wat nu een pak comfortabeler voelt.

Het imago is dat van een no-nonse instrument. What you see is what you get. Een houten kist zonder franjes of snufjes, de cajon in zijn eenvoudigste vorm. Het voorblad geeft hem wel de look van de duurdere Yaqui. En natuurlijk is er de mooie zijdeglans finish die hem een zeer verzorgd, afgewerkt en natuurlijk uiterlijk geeft.

het latje waar de snaren op gespannen zijn, binnenin de cajon. De Strongbag is een toebehoren dat zeer nuttig is als je je cajon lang zonder krassen wil houden. Deze draagtas is rondom rond volledig gewatteerd en heeft over de gehele lengte een opbergvak met ritsluiting, ideaal voor als je partituren in quarto-formaat ongekreukt en ongeplooid wil mee vervoeren, ook als je die op een iPad hebt staan. Naast een dubbele draagriem heeft hij ook twee verstelbare riemen om hem als rugzak te gebruiken.  

Bouw

Met zijn afmetingen van 29 x 30 x 48cm (breedte, diepte, hoogte) komt de Bravo tegemoet aan de standaardwaarden van de cajons die al zittend worden bespeeld. De kist is opgebouwd uit 9mm dik multiplex berkenhout, terwijl het achtervlak met de klankopening slechts 3mm dik is. De klankopening zelf is verstevigd met een plaatje zoals beschreven bij de afwerking hierboven: het plaatje past perfect rond de klankopening en zorgt voor een stevig gevoel bij het dragen van de cajon. Het slagvlak (dat van de Yaqui) is 2mm dik. Deze waarden lijken allemaal zeer miniem en zijn gebaseerd op die van het instapmodel, de Kiyo. Het is een gegeven dat je in je achterhoofd moet houden als je eerder kiest voor het stevige werk. De cajons hoger in rang hebben dikwijls ook nog een versteviging binnenin door middel van een steunbalkje, waardoor ze ook meer gewicht kunnen dragen. Niettegenstaande blijkt dit een solide cajon te zijn die tegen een stootje kan. De 2 V-snaren aan de binnenkant van het slagvlak hebben een stemsleutel onderaan. Die kan je met het bijgeleverde inbussleuteltje langs de buitenkant, op het onderste vlak, bijstellen. Om de resonantie te temperen, zijn de metalen snaren op drie plaatsen met tape tegen het slagvlak geplakt.

Het speelcomfort komt overeen met de verwachtingen. De Gregorio levert cajons die op en top af zijn. Dankzij goede research en liefde voor het product en de muziek, dienen ze ook de muzikant die zich onmiddellijk thuis kan voelen op het instrument en er zijn kwaliteiten aan kan toevoegen. Dat je daarvoor even moet opstaan als je onderweg toch even je snaren wil bijstellen, neem je erbij omdat je weet dat het instrument zo basic mogelijk gehouden is om de prijs te drukken. Dankzij het slagvlak van de Yaqui krijg je toch de flexibele respons van een professioneel instrument.

Zowel de bouw als de prijs van de Bravo liggen tussen die van het instapmodel en die van de professionele modellen. Voor de klank geldt exact hetzelfde. Als je hem naast de Kiyo zet, hoor je een rijkere en veelzijdigere klank. Als je hem naast de Yaqui zet, van wie hij het slagvlak gekregen heeft, hoor je iets minder body. Allemaal heel logisch, maar toch sterk als je weet dat het allemaal een kwestie is van verhoudingen en combinaties van houtsoorten, dikte van de body, dikte van het slagvlak én dikte van het achterblad. Voor dit instrument is dus weer een ideale combinatie gezocht van houtsoorten en diktes. Het blijft ons verbazen hoe een paar bijeen geplakte plankjes een veelzijdigheid aan klanken oplevert. Ook qua polyvalentie zit de Bravo zeer goed. Danzij het slagvlak van de Yaqui kan je er behoorlijk ‘crispy’ mee uit de hoek komen, terwijl de bassen dieper kunnen gaan dan die van de Kiyo.

Met de Bravo heeft De Gregorio een gat gevuld in zijn eigen markt. Tussen het instapmodel en de professionele modellen is er nu een cajon die er zowel qua prijs als qua kwaliteit net tussenin ligt. Zonder afbreuk te doen aan de klank, werd met zo weinig mogelijk materiaal een cajon gemaakt die met zijn prijs van €159 (inclusief BTW) mooi tussen de Kiyo (€119) en de professionele modellen (vanaf €235) in ligt. Een minpunt vinden we bij het vervangen van de snaren. Dat is een omslachtige klus. Al moet je hier wel de bedenking bij maken dat de snaren van een cajon bij occasioneel gebruik niet echt slijten. In tegenstelling tot de snaren op een gitaar waar aan gedraaid, getrokken en geplukt wordt, worden deze snaren zo goed als niet belast. Tenzij je ze (te) hard aanspant waardoor ze gaan rekken en kunnen breken, kunnen deze snaren een leven lang meegaan. Tot slot moet worden gezegd dat de volledig gewatteerde ‘Strongbag’ met zijn prijs van €39 een absolute aanrader is. Een tas met draagriem, eveneens voorzien van ‘rugzak’-riemen en opbervak, is een pak handiger om dragen dan een vierkante kist, al dan niet in een kartonnen doos. Bovendien is je cajon dan beschermd tegen krassen.