ACOUSTIC GUITAR

Concept
De gitaar die voor onze neus ligt, is de DCPA5 die komt uit de “Performing Artist” reeks. Als we de naam dan toch volledig willen ontleden, staat de D voor het gekende D-model van Martin, ofwel de alom gekende en gekopieerde dreadnought. De C staat voor de aanwezige cutaway. De “Performing Artist” reeks is een meer budgetvriendelijke reeks van Martin, en om aan een lager budget tegemoet te komen, gebruikt men een resem aan alternatieve materialen. Let wel: als we ‘budgetvriendelijk’ zeggen, bedoelen we dat vooral in vergelijking met de prijzen voor de “standaard” Martin modellen, die behoorlijk hoog kunnen oplopen!
 

Toebehoren/Opties
En het eerste dat steeds sneuvelt bij budgetvriendelijke gitaren is… de koffer! Zo ook bij de DCPA5: je krijgt geen koffer of draagtas meegeleverd, en op wat klein gereedschap en basisinformatie na krijg je enkel een kartonnen doos. We kunnen alvast verklappen dat de gitaar toch nog genoeg geld kost om er degelijk zorg voor te willen dragen, dus wat extra neertellen voor een draagtas lijkt quasi onvermijdelijk.
 

Imago
Als je Martin niet kent, kan je maar één ding doen: dit tijdschrift neerleggen en snel een hoop dingen opzoeken op het internet! Deze merknaam weerklinkt in de akoestische gitaarwereld met dezelfde grandeur als de namen “Fender” en “Gibson” in de elektrische gitaarwereld. Weinig merken werden meer gekopieerd dan de klassieke modellen van Martin, en de vooroorlogse modellen van het merk dienen nog steeds als inspiratiebron én maatstaf voor vele moderne(re) akoestische gitaren. De gitaren van dit merk hebben niet voor niets de naam “tijdloos” toegekend.

Garantie
Eén jaar garantie onder de gekende en alom geldende voorwaarden.

Afwerking
Een eerste inspectie legt meteen enkele (voor Martin) uitzonderlijke kenmerken bloot, maar die bespreken we zo meteen wel bij het hoofdstuk “bouw”. Op de afwerking van de gitaar kunnen we voorlopig maar weinig aanmerken. Een enkel klein detail is dat de schuin afgewerkte rand van de toplaag een piepkleine opening laat op de plaats waar de toets aansluit op de gitaar. Deze opening werd niet afgewerkt en zou dus kunnen dichtslibben met vuil, als je niet oplet.
 

Kop/Hals
Zoals reeds gezegd, kiest Martin bij de PA-reeks voor een aantal kostenbesparende maatregelen. Deze maatregels hebben vooral invloed op de gebruikte houtsoorten. De laatste jaren komen verschillende gitaarproducenten in de problemen omdat degelijk toonhout schaarser wordt. Terwijl men vroeger een overschot kende aan zowat alle nodige houtsoorten, kampt men nu met tekorten. Dit heeft vooral gevolgen voor gitaren die met massieve houtsoorten gebouwd worden. Voor de goedkopere modellen is het dan niet meer dan logisch dat men met laminaat-constructies gaat werken, en dat is ook wat Martin doet. Maar het is niet zomaar laminaat. De hals van de Martin DCPA5 wordt gemaakt van “Stratabond” laminaat.
Stratabond is een bedrijf dat zich specialiseert in het maken van laminaat-constructies die volledig bestaan uit harde houtsoorten. Voor puristen zal een hals gemaakt uit laminaat altijd heiligschennis blijven, maar vanuit technisch oogpunt is laminaat een heuse verbetering tegenover een massieve hals. Als het laminaat degelijk is gemaakt, is de kans op een gebogen of kromme hals merkbaar minder groot. En met Stratabond mag je wel zeker zijn van degelijk ontworpen laminaat. Ook het uitzicht van het getinte hout (roestkleurig) is zeer mooi. Ik dacht zelf eerst dat het ging om een onwaarschijnlijk strak getekend stuk “zebrano”-hout, met de strak gelijnde nerven en exotische uitstraling.
Om de voorkant van de gitaar niet te exotisch te laten overkomen (gitaristen blijven puristen!), heeft men over de stemkop een kleine toplaag van mahonie voorzien. Zo blijf je wel die typische Martin- look behouden.
 

Toets
Ook voor de toets is men op zoek gegaan naar alternatieve bouwmaterialen. Het materiaal dat hiervoor werd gebruikt, is “Black Richlite”, een kunststof die deels gemaakt wordt van gerecycleerd papier. Dit papier wordt, samen met een lading chemische stoffen, in mallen gebakken tot het een keiharde substantie vormt. Oorspronkelijk werd deze stof gebruikt in de lucht- en scheepvaart, maar nu schakelt Martin (en onlangs ook Gibson) over naar dit materiaal als een alternatief voor hout. Ook dit zien we meer en meer gebeuren, met firma’s als Tusq en Hagstrom die hun eigen kunststoffen varianten van houten onderdelen produceren. Het grootste voordeel van deze kunststoffen is dat zij het grimmige karakter van hout, wat in principe een zeer onregelmatig en onstabiel materiaal is, volledig kunnen elimineren.

Body
Dan richten we al onze aandacht op de body, met de grote vraag of hier ook alternatieve bouwmaterialen werden gebruikt. Maar in dit geval wordt het relatief traditioneel gehouden: voor de zij- en achterkanten gebruikt men hout dat  “HPL mahogany” wordt genoemd. Deze afkorting staat voor “High Pressure Laminate”, wat dus wederom duidt op het gebruik van laminaat voor de constructie van de gitaar. Voor de top werden geen risico’s genomen en werd geopteerd voor de vertrouwensfactor van een massieve spruce top.
Het zegt ook enorm veel dat een bedrijf als Martin, dat erg diepe wortels in de traditionele gitaarbouw heeft, ook gaat experimenteren met deze nieuwe technologieën. Dikwijls wordt het op “budget” geschoven, maar we mogen in elk geval de realiteit niet uit het oog verliezen: goed toonhout wordt met de dag schaarser, en technologieën als dit moeten de gitaarwereld een uitweg bieden. Of je er nu voor gewonnen bent of niet, het aandeel van kunststof zal allicht alleen maar groter worden.
 

Stemmechanieken
De stemmechanieken komen uit de eigen Martin-stal, maar laat dat geen negatief vooroordeel opleveren wat betreft de kwaliteit. Zelfs voor de allerduurste Martin-gitaren kiest men voor de eigen tuners, en die doen op dat hoge niveau perfect hun werk. Net als deze tuners trouwens! De gitaar bijstemmen lukt in een mum van tijd, en we moeten ook zelden teruggrijpen naar de tuners om de boel te corrigeren. Laten we dan ook meteen even vermelden dat de DCPA5 voorzien is van een ingebouwde tuner. In de zijkant van de gitaar vind je een kleine display waar je de toonhoogtes en de bij te sturen afwijking kan aflezen.

Brug
De brug wordt gemaakt uit hetzelfde “Black Richlite” als de toets van de gitaar. Wederom kunststof dus! Maar in het geval van de brug doet men wel wat extra moeite om deze kunststof wat “hout-achtig” te doen overkomen. Met de subtiel aangebrachte nerven in de toplaag van de kam zou je zelfs aardig wat “kenners” op het verkeerde been kunnen zetten. Net als bij de toets moet je al met je neus op de gitaar kleven om het verschil met de “echte” houtsoorten te kunnen zien. En als de brug van kunststof is, dan kan je de kam meteen ook van één van de trendsetters laten komen! Zo levert Tusq de kam voor de DCPA5, waarmee ze meteen ook één van de bekendste namen op dit vlak binnenhalen.

Ergonomie
Op dit vlak kunnen we heel erg kort zijn: een dreadnought is misschien niet de meest gebalanceerde gitaar ter wereld... Maar het is en blijft wel één van de oudste modellen en biedt een onmiskenbare klank waar je nu eenmaal een beetje voor over moet hebben. Niet dat het instrument onbespeelbaar is, verre van! Maar in vergelijking met die elegant uitgemeten en afgewogen concertmodellen, durft een dreadnought al wel eens “lomp” overkomen. Vergelijk het een beetje met het verschil tussen een stratocaster en een Les Paul. Beiden volledig anders, maar in de wereld van de elektrische gitaar moeten ze qua populariteit niet voor elkaar onderdoen.

Actie
En zoals altijd: de actie van een nieuwe akoestische gitaar is nooit afgeregeld. Aangezien je bij het afvijlen van de kam niet meer “terug” kan, is het onmogelijk deze klus al op voorhand te doen. Overleg dus even in de winkel waar je de gitaar aanschaft. Als er een technisch medewerker aanwezig is, zou dit een klus van een paar minuten moeten zijn!

Kleur
Hoe klinkt de DCPA5? Wel, het is een beetje een raar gevoel om een dreadnought van Martin te bespreken, aangezien deze modellen steeds als de standaard worden gebruikt waarmee al de rest wordt vergeleken. Om te beginnen, kunnen we ons afvragen of de gitaar klinkt als een “echte” Martin. Zonder enige twijfel: ja! Zelfs met al die alternatieve kunststoffen constructiematerialen? Nog steeds, volmondig ja! De bouwmethode die Martin gebruikt, is zonder twijfel één van de meest beproefde ter wereld, en dat merk je meteen als je deze gitaar ter hand neemt. Kan deze gitaar de concurrentie aan met een “echte” D-18 of D-28? Dat misschien ook weer niet. De klank is onmiskenbaar een dreadnought: de gitaar vuurt lage en hoge tonen af als een artilleriekanon, en de projectie van het instrument is zeer goed. Akkoorden klinken zeer stevig en van zodra we harder gaan doorspelen, volgt de DCPA5 zonder enige aarzeling. Als je even stevig wil gaan “Springsteen’en” (zoals Bart Peeters het zou zeggen), maakt de DCPA5 daar geen enkel probleem van. We kunnen wat nadelen opsommen, zoals de balans en het iets stroevere soleerwerk, maar dat zijn nu eenmaal zaken die bij de bodyvorm horen. Wil je deze zaken opgelost zien, dan moet je een andere bodyvorm zoeken!
De ingebouwde Fishman F1 pickup levert trouwens ook prima resultaten af en maakt het pakket voor de actieve muzikant des te aantrekkelijker. Men heeft een systeem bedacht om de pickup te bedienen via slechts twee knoppen. Als je aan deze knoppen draait, werken ze als volume- en toonregeling, en door er op te drukken activeer je de tuner en/of de fase-regeling. Erg makkelijk en slechts met een minimum aan boren en zagen in de gitaar! De batterij kan je makkelijk vervangen door het klepje aan de jackoutput even te openen, waarbij de batterij meteen zichtbaar wordt.

Respons
Door het bovenstaande hoofdstuk zal allicht ook wel duidelijk zijn dat de DCPA5 met zijn dreadnought-vorm niet meteen de meest subtiele gitaar is. Dat voel je natuurlijk ook in de respons! Deze gitaar verdraagt wat meer dan sommige van zijn soortgenoten en wordt het best redelijk hard aangesproken. Strum maar stevig door, en hou wat reserveplectrums in de buurt. De kans dat ze bij al te enthousiast strummen door de kamer vliegen, is niet onbestaande.

We hebben veel gesproken over kostenbesparende maatregelen en alternatieve bouwmaterialen. Maar wat heeft dat nu opgebracht qua prijsverschil? De Martin DCPA5 gaat over de toonbank voor €999 (incl. BTW). Lang niet slecht: een “echte” Martin voor minder dan €1000! De bouwkwaliteit en klank zijn zonder enige twijfel wat het moet zijn, maar we kunnen ons zonder enig probleem voorstellen dat voor sommige gitaristen de gebruikte bouwmaterialen wat te ver gaan. Zelfs als de resultaten wel onmiskenbaar goed zijn, zoals bij de DCPA5 duidelijk blijkt! Puristen veranderen nu eenmaal niet snel hun mening en we vrezen dat de DCPA5 daardoor misschien wel wat onterechte vooroordelen zal moeten wegwerken.

Voor zover het in het achterhoofd van sommige gitaristen nog een nadeel mag zijn; alternatieve materialen (uit kunststof of andere stoffen!) banen zich een weg door de gitaarwereld en zullen hier waarschijnlijk binnen een dikke 5 à 10 jaar niet meer weg te denken zijn. In plaats van je ertegen te verzetten of de boel onterecht af te kraken, kan je ook de DCPA5 eens een testrit gunnen. Je zal wellicht merken dat niemand zich zorgen hoeft te maken: het kan ook best goed klinken, zoals deze gitaar bewijst!