ACOUSTIC GUITAR

Een tijdje geleden kregen we een eerste akoestische gitaar van James Neligan aangeleverd. Een kennismaking en een positieve review later, kregen we het bericht dat er al snel een tweede gitaar zou volgen. En vandaag was het dan ook zover: de James Neligan Asyla ASY-A werd aan onze deur geleverd. Benieuwd of men de positieve lijn van de vorige review weet door te trekken!

Concept
Deze auditoriumgitaar is een model uit de Asyla serie van het merk. Alle modellen binnen die serie zijn op dezelfde manier gebouwd, met dezelfde materialen. De gitaar valt meteen in een andere klasse dan de Lismore, die we vorige keer op onze werkband hadden liggen. De opmerkelijke styling die we toen zagen is nu minder aanwezig, om het zacht uit te drukken. De zo opvallende styling is grotendeels verdwenen, en we krijgen nu een uiterst sober instrument in onze handen. Net zoals vorige keer mikt men op de meer budgetvriendelijke prijsklasses, zonder daarbij enkel en alleen op de beginners te mikken. Een website met meer informatie is ondertussen in de maak!

Toebehoren/Opties
Op dit vlak krijgen we enkel het strikte minimum: de gitaar wordt geleverd in een kartonnen doos, en is enkel voorzien van wat klein gereedschap en een minimum aan info over het merk en het onderhoud van het instrument. Je zal dus nog wat extra moeten neertellen voor een draagtas of een koffer, tenzij je thuis al een exemplaar hebt liggen dat je kan gebruiken.

Imago
Zoals in het vorige artikel al aangegeven is James Neligan een nieuwe naam in het spelersveld. Voorlopig richten ze zich vooral op de goedkopere modellen, zonder prijzen boven de grens van € 1000,-. Voorlopig hebben we nog maar 1 gitaar van hen bekeken en dat is, ondanks het feit dat het een zeer aangename kennismaking was, niet echt voldoende om een duidelijk beeld van het merk te vormen.

Garantie
1 jaar garantie onder de gekende en alom geldende voorwaarden.

Afwerking
De eerste visuele inspectie brengt alvast wat andere zaken naar voor dan vorige keer. De Lismore was immers een opvallende gitaar in termen van stijl en afwerking. De graad van afwerking heeft men behouden, maar qua stijl kiest men voor de Asyla heel duidelijk voor een heel sobere en strakke aanpak. Zowat al wat overbodig of extra opvallend zou kunnen zijn is weggelaten. Het resultaat is een gitaar zonder veel pretentie en een erg klassiek karakter.

Kop/Hals
De hals en de kop worden gemaakt uit het driedelige laminaat dat we al zo dikwijls hebben zien voorbij komen: de hals bestaat uit één groot stuk mahonie, en daar worden de kop en de nekhiel vervolgens aan vastgekleefd. De hals heeft wat men bij James Neligan een “ovalen C-profiel” meegekregen. Praktisch (of gevoelsmatig) komt dat neer op het midden tussen een C- en een D-profiel. De hals valt qua afmeting op zo goed als alle vlakken in het veilige midden: niet te breed of te smal, niet te dun of te dik. Zowat iedereen zou met deze gitaar makkelijk overweg moeten kunnen! De hals is bovendien afgewerkt in een satijnen laklaag, wat erg aangenaam speelt. Ook bij de hals is de sobere aanpak duidelijk: de enige versiering die we kunnen bespeuren is het ingelegde “J.N.”-logo bovenaan de stemkop.

Toets
Voor de toets heeft men gekozen voor palissander (rosewood). Men voorziet op deze toets 20 medium frets en de klassieke “dot”-inlays. Een kenmerk dat iets luxueuzer uitvalt is de witte kunststoffen binding aan de zijkant van de toets. Omwille van de witte kleur heeft men de positiemarkeringen aan de zijkant van de hals in het zwart aangebracht. Met die contrast kan je de posities bijna in het donker aflezen!

Body
Voor de Asyla gaat men voor een constructie die bijna uitsluitend gebruik maakt van mahonie. Zo heeft de body zij- en achterkanten uit deze houtsoort. Men kiest voor dit model echter niet voor massieve zij- en achterkanten, maar voor een laminaat. Wat wél een massief onderdeel blijkt te zijn, is de top van spar (spruce). Voor dit onderdeel zoekt men wel volledige massieve varianten uit, wat zonder twijfel een meerwaarde is voor het instrument. De top én de achterzijde zijn aan de zijkanten afgewerkt met dezelfde witte binding die we bij de hals al zagen, en met de roodbruine kleur van het mahonie levert dat een mooi maar subtiel contrast op. Voor de hele klankkast maakt men gebruik van een laklaag met open poriën. Bij het spelen lijkt het een heel dunne laklaag te zijn waar je de nerven van het hout zo kan doorheen voelen. De redenering achter deze keuze is dat het hout zo vrij mogelijk moet kunnen resoneren, en een te dikke laklaag kan hier erg hinderlijk voor zijn. Ook hier slechts 1 luxuezer kenmerk: het ingelegde “tortoise” rozet!

Stemmechanieken
De gegoten en vernikkelde tuners van Asyla zijn afkomstig van de eigen productie bij James Neligan. De tuners zijn vrij van speling maar werken wel met een opvallend lage actie. Dat wil zeggen dat je met deze tuners meer “rondjes” moet draaien dan gewoonlijk om dezelfde verhoging of verlagen van toon te krijgen. Als je, heel grof uitgedrukt, bij andere tuners met een halve slag een hele toon stijgt, dan leveren deze tuners maar een halve toon. Op zich hoeft dit geen slecht punt te zijn, maar het vroeg in mijn geval wel wat extra aanpassing naar wat ik gewend ben. Verder merkten we ook nog een verschil tussen de tuners onderling: sommige werkten zeer vlot, anderen boden meer weerstand. Hier kan nog wat verbetering worden aangebracht!

Brug
Geen verrassing: ook de brug is erg sober en strak uitgevoerd. Een blok palissander (rosewood) die voor het speelcomfort wat is bijgewerkt, meer is het uiteindelijk niet. Gelukkig neemt men wel de beslissing een geïntoneerde kam te gebruiken, wat de stemvastheid en zuiverheid van het instrument zonder twijfel ten goede komt!

Ergonomie
De Asyla is een “auditorium”-model… Voor wie thuis is in de bodyvormen van akoestische gitaren, zegt dat al genoeg: de gitaar is wat slanker dan een dreadnought. Je krijg iets diepere heupen, waardoor de gitaar stabieler in de schoot ligt. Ook de diepte van de klankkast is lichtjes verminderd. Die smallere body ligt namelijk iets beter in de schoot en ook jezelf “controleren” lukt iets vlotter zonder de hele tijd over je gitaar te moeten hangen.

Actie
Aangezien een auditorium-model niet meteen de gitaar is waar je naar grijpt voor harde strumming-partijen, werd de actie in de fabriek al wat lager afgesteld dan doorgaans het geval is. De gitaar speelt vlot weg en zowel tokkeltjes als strummingpartijen vormen geen probleem. Wil je deze gitaar echter gebruiken voor solo-arrangementen en “fingerstyle” stukken, dan is een kleine bijpassing (nog lager) voor de meeste gitaristen waarschijnlijk geen slechte zaak.

Kleur
Met een auditorium-model denken we in de eerste plaats aan solo-stukjes en fingerstyle arrangementen. En daar beginnen we dan ook mee. Meteen is duidelijk dat dat ook een sterk punt van de gitaar is. De klank is beheerst, in balans en uitermate geschikt voor dit type muziek. De bastonen zijn eerder bescheiden aanwezig, wat ervoor zorgt dat je je arrangementen eens zo makkelijk in de juiste balans krijgt. Ook kunnen we nog eens vaststellen dat de combinatie van de actie en gebruikte snarendikte prima werkt voor deze stijl van spelen. Maar we moeten het hele gamma bekijken natuurlijk. Strummen klinkt aardig, van zolang we het beschaafd en rustig houden. Tijdens mijn eerste Springsteen-imitatie verliest de Asyla haar pedalen echter een beetje en voel je dat dit instrument niet echt voor het hevigere werk bedoeld is. Maar in de meer subtiele muziekstijlen scoort deze gitaar goede punten! Er zijn nog altijd een paar kleine bedenkingen, zoals het feit dat de hoge E-snaar soms wat gewicht mist in de solostukken. Maar, en nu lopen we vooruit op de zaken, het is eigenlijk moeilijk om deze kritiek echt hard te maken - gezien de prijsklasse van de gitaar!

Respons
Zoals reeds meegegeven, speelt de Asyla zeer vlot en aangenaam. De juiste noten en akkoorden uit het instrument krijgen, is een fluitje van een cent. Ook wanneer we geen rekening houden met de prijsklasse, is de speelbaarheid en de respons van het instrument prima!

En dan komt nu de klap op de vuurpijl. De James Neligan Asyla laat een positieve indruk na, met links en rechts wat kleine bedenkingen. Maar zo goed als geen enkele van deze bedenkingen blijft overeind tegenover de prijs. Die bedraagt immers slechts €210! Voor dit kleine bedrag (toch in de wereld van de instrumentprijzen) krijg je heel wat in de plaats! Een leuke gitaar, goed klinkend en vlot spelend. Als we daarbij dan ook nog vaststellen dat auditorium-modellen in deze prijsklasse niet echt dik gezaaid zijn, kunnen we niet anders dan de Asyla met open armen verwelkomen!

James Neligan laat na pas de tweede test al een heel aardige indruk na. Goed, de Asyla is niet volledig perfect. Maar buiten het verschil onderling bij de tuners, kunnen we eigenlijk niet echt iets vinden dat ons stoort of dat niet in orde is! De gitaar klinkt goed, speelt vlot en kost bijna de helft minder dan wat we verwacht hadden… En op die manier zijn de meeste problemen natuurlijk snel vergeten!