electric guitar

Voor velen is Ibanez nog altijd het merk van felgekleurde gitaren met flashy motieven waar meestal veel te veel noten per seconde op gespeeld worden. Maar het merk biedt ook een heel aantal andere modellen! Dat bewijzen de signature modellen voor George Benson en Pat Metheny misschien nog het best van al. Ook de gitaar die we vandaag bespreken, de Roadcore 320, valt een beetje buiten het typebeeld van de meeste Ibanez-gitaren. Het is nog steeds een rockgitaar, maar met heel wat meer “vintage” kenmerken dan we van Ibanez gewend zijn!

Algemeen

Concept
Voor de Roadcore probeert men bij Ibanez dus een aantal vintage kenmerken te koppelen aan het gekende Ibanez speelcomfort. Het design van de gitaar heeft een heel duidelijk retro-kantje, maar wat de elektronica en de specificaties van de hals betreft, trekt men bij Ibanez toch duidelijk de moderne kaart. Verder is dit duidelijk ook een “no-frills guitar”: geen prullen, geen gadgets,… Recht door zee dus, we zijn er nu al weg van!  

Toebehoren/Opties
De Roadcore 320 wordt geleverd in een kartonnen doos. Daarbij vinden we enkele extra’s, zoals een jack-jack kabel

Imago
Al wie een tijdje gitaar speelt, kent zonder enige twijfel de naam Ibanez wel. Het merk is al jaren lang actief en kan een indrukwekkend lijstje artiesten onder hun vaste gebruikers rekenen. De lijst signature modellen is bijna eindeloos, met als meest gekende modellen de Jem (Steve Vai), de JS-reeks (Joe Satriani) en modellen voor onder andere Paul Gilbert en Andy Timmons. Ook beïnvloedde het merk mee het “algemene” beeld van de gitaar, met de RG-reeks en de eerste 7-string productiemodellen.

Afwerking
Wanneer een gitaar onder de noemer “retro” moet vallen, krijgt ze tegenwoordig ook vaak een afgeleefde uitstraling mee… Maar dat heeft men bij de RC320 niet gedaan. Zo heb ik ze persoonlijk ook het liefst, de putten en krassen komen er vanzelf wel op met de jaren. Verder merken we ook niet meteen problemen op: alle onderdelen zitten stevig op hun plaats, geen onzuiverheden in de lak, geen opgedroogde lijmresten,… Op naar het echte werk!

Bouw

Kop/Hals
Aan de constructie van de hals kon ik zien dat men bij de Roadcore minder mikt op snelheid. Je krijgt een hals uit één stuk maple. Op zich niets bijzonders, maar de afmetingen van de hals zijn toch wel een stuk anders dan je doorgaans van Ibanez zou verwachten. De hals valt iets minder breed uit en is een stuk dikker. Als we checken bij bijvoorbeeld een RG-model uit de Prestige-reeks, dan blijkt dat de hals van de Roadcore bijna een halve centimer dikker is dan die van het RG-model, waarbij hij wordt afgewerkt in een gloss-finish. Beschouw het dus eerder als een “oude telecaster” in plaats van een “moderne rockgitaar”! Zo ook de hals-naar-body constructie: de hals wordt met vier stevige schroeven (en halsplaat) vastgemaakt aan de body.  

Toets
Voor de toets houdt men het bij de standaard: rosewood. Ook hier geen onzuiverheden in het hout! Alles is netjes afgewerkt, net als de frets. Perfect in de lijn van de rest van de constructie, verkiest men hier ook toon boven snelheid: je krijgt 22 medium frets. Geen 100.000 noten per seconde jumbo frets hier!  

Body
Op dit vlak is het verschil met de meeste Ibanez gitaren misschien nog het grootst. Om te beginnen gebruikt men voor de body enkel en alleen mahonie. Maar het grootste verschil zit hem in de constructie van de body: een dubbel gebonden “slab” body. Dit wil zeggen dat men zowel de top als de achterzijde van de body voorziet van een (ivoorkleurige) binding en dat de body nergens uitsparing heeft voor je arm, borst of buik. De hoeken van dit model zijn volledig recht, helemaal de gitaar rond. Weer: net zoals de eerste telecasters ook werden gebouwd. De uitsparingen voor de armen en buik werden pas toegevoegd eenmaal de stratocaster op de markt kwam. Je krijgt dus letterlijk een blok hout onder je arm geschoven! De body is voorzien van een dubbele cutaway, dus toegang tot de hoogste frets is geen enkel probleem. Er zijn ook nog enkele bijzonderheden: zo zijn de humbuckers voorzien van gechromeerde pickupringen. Om het geheel in dezelfde styling te gieten, heeft men dan ook gekozen voor gechromeerde knoppen voor de volume- en toonregeling. En hier toch een minpuntje: de knoppen zijn volledig vrij van markeringen (getallen) waardoor je, als je geregeld met de knoppen van je gitaar werkt, dus niet kan zien hoe je het instrument hebt “ingesteld”. Voor de meesten allicht geen probleem (“want die knoppen staan toch altijd volledig open”), maar voor degenen die er wel gebruik van maken, kan het lastig zijn.

Hardware & Elektronica

Stemmechanieken
De tuners zijn merkloos, dus het is allicht veilig aan te nemen dat deze afkomstig zijn uit de eigen Ibanez-winkel. Dat hoeft natuurlijk niet nadelig te zijn! De tuners werken vlot, reageren alert en van speling is er geen sprake. Deze gitaar moet je maar zelden bijstemmen, hoewel dat ook de verdienste is van de brug…  

Brug
… want als je je brugontwerp de “Tight-tune” brug noemt, dan moet je natuurlijk ook de nodige prestaties leveren, nietwaar? De brug op zich is qua constructie zonder twijfel een extra bonus voor de stemvastheid van je gitaar: een massieve constructie, geen bewegende onderdelen en een string-through-body constructie. Het ontwerp van deze brug is onlangs nog aangepast om de trillingsoverdracht tussen snaren en body te optimaliseren. Het is duidelijk, hier werd het nodige werk in gestoken!

Speelcomfort

Ergonomie
Wat je uit de regels over de body al wel had kunnen afleiden: tegenwoordig worden we als gitaristen aardig verwend door zowat alle merken. Moderne instrumenten worden voorzien van uitsparingen voor armen, buik, borst,… Men probeert telkens het instrument zo comfortabel mogelijk te maken, of we nu rechtstaan of zitten. Met een “slab” body, zoals de RC320, vervallen veel van deze ‘comfortabele aanpassingen’. En dat is wel even wennen, maar ook niet meer dan dat. Akoestische gitaristen zijn het toch ook gewend om met die grote klankkast te spelen? Na enkele repetities of oefensessies met deze gitaar merk je allicht het verschil al niet meer.  

Actie
De actie van de RC320 is op een veilige middenmaat gezet, maar met diezelfde brug kan je de actie met behulp van een inbussleutel zeer makkelijk aanpassen! Naar mijn smaak zou de RC320 ook profiteren van een zwaardere snarenset dan die waar ze mee wordt geleverd.

Klankkwaliteit

Kleur
Aangezien de RC320 in zowat alle categoriën niet echt als een typische Ibanez-gitaar kan worden bestempeld, is het ook zeker geen verrassing dat de klank eveneens buiten standaard Ibanez-terrein valt. Terwijl de meeste Ibanez rockgitaren zich laten typeren door een zeer specifiek gerichte klank (denk aan de Vai-, Satriani- of Timmons-modellen) klinkt de RC320 een stuk meer open. Terwijl we ons schrap hadden gezet om een gigantische uppercut te incasseren van de humbuckers, blijkt de klank verrassend mooi in balans te zitten en de output eerder middelmatig te zijn. Met enige achterdocht bekijken we nog even of het volume wel even open staat en we zeker geen actieve elektronica vergeten te activeren… Maar neen, Ibanez gaat met deze gitaar iets meer gematigde klanken produceren. En gezien de klanken die we uit de RC320 halen van goede kwaliteit zijn, is dit een aangename verrassing! De pickups van de RC320 leveren een meer open klank: de middentonen domineren niet zo hard als bij de meer rock- en metalgerichte modellen, de hoge en lage tonen krijgen eveneens genoeg ruimte om hun ding te doen. De getemperde output zorgt er tevens voor dat je versterker niet automatisch begint te oversturen als je de gitaar inplugt: de licht tot half overstuurde klanken van deze gitaar zijn heerlijk! Dit is allicht één van de eerste Ibanez gitaren waar ik meer clean (of in de buurt van clean) dan overstuurd mee heb gespeeld. De inzetbaarheid van dit model verschuift allicht ook wat: deze gitaar zal je minder op metalpodia vinden, maar ik kan mij zonder enig probleem inbeelden dat deze gitaar snel een favoriet zal zijn bij de meer stevige songwriters. Zowel de styling als de klanken passen perfect binnen dit muziekgenre. Maar de akoestische klanken zijn niet al wat er te rapen valt. Dit J-4 model is ook nog eens voorzien van een Fishman E5 Premium pickup en preamp. Op gebied van pickups combineert dit model de diensten van een undersaddle piëzo en een ingebouwde condensatormicrofoon. Via het controlepaneel van de preamp kan je dan kiezen hoeveel je van elke pickup gaat gebruiken. Hou er wel rekening mee: hoe meer microfoonsignaal je bij je klank voegt, hoe gevoeliger je gitaar wordt voor feedback! Als je van plan bent deze microfoon op hogere volumes te gebruiken, is een feedbackbuster een absolute noodzaak. Verder biedt de preamp alle nodige controls: grafische eq, blend-regeling (tussen piëzo en mic), volume, fase-regeling en zelfs een ingebouwde tuner. De klankkwaliteit is fantastisch, zoals we mogen verwachten van het vlaggenschip onder de Fishman pickups. Maar er goed mee leren werken kan wel wat tijd in beslag nemen. Voor wie het allemaal wat te technisch lijkt, kan je ook een model bestellen met de E3 Prefix Plus preamp. Die levert dezelfde kwaliteit in een iets beperkter pakket.

Respons
De respons van de gitaar is volledig zoals het hoort, maar je moet bovenstaand hoofdstukje wel in het achterhoofd houden. De meeste rockmodellen van Ibanez leveren immers pickups met een veel hogere output, waardoor je noten en loopjes een pak harder door de luidspreker knallen.

Budget

Uiteindelijk kunnen we de RC320 niet meteen betrappen op grote fouten… En dat gebeurt ook bij de prijs niet! Voor €446 kan je een exemplaar mee naar huis nemen. Op zowat alle onderdelen scoort de RC320, in verhouding met de prijs, prima. Maar vooral qua concept verdient ze extra punten: binnen deze prijsklasse zijn er niet zo veel gitaren die vintage en moderne functies met elkaar combineren… En al helemaal geen modellen waarbij het geheel zo geslaagd is.

Conclusie 

De RC320 was op vele vlakken een aangename verrassing. Het instrument biedt een heel andere “vibe” dan die we van Ibanez gitaren gewend zijn. Het is leuk te zien dat deze variatie zo geslaagd uit de test komt. Voor dit model hoef je je geen zorgen te maken: hiermee moet je geen duizenden noten per seconde kunnen spelen om indruk te maken!