Electric Guitars

Ik herinner me nog goed hoe ik naar PRS gitaren opkeek toen ik als gitarist nog in mijn kinderschoenen stond. Van alle gitaarmerken die ik in de verschillende gitaartijdschriften kon spotten, behoorden de foto’s van hun gitaren steeds tot de mooiste die ik kon vinden. Alles aan het merk leek zo klassevol: de vorm, de kleuren, de houtsoorten, … Maar zoals bij zoveel dingen die als “klassevol” worden bestempeld, was de prijs dan ook zeer hoog. Ondertussen heeft PRS hun SE-merk gelanceerd, een hele reeks van betaalbare PRS-gitaren die in Korea worden gemaakt. Als dit merk in mijn jeugd al had bestaan, dan was mijn eerste “serieuze” gitaar zonder twijfel één van deze modellen geweest! We bekijken voor u de SE Santana en de SE 245.

Concept
Dat het dus gaat om een betaalbare versie van de peperdure Amerikaanse modellen zien we duidelijk aan de inleiding. Het concept van de “gewone” PRS-modellen is altijd een kruising geweest tussen kenmerken van Fender en Gibson. Bij de gitaren die we vandaag bespreken, zijn deze kenmerken lichtjes aangepast. De SE 245 biedt een iets kortere mensuur (24,5”) dan de andere modellen en de Santana is het geesteskind van, natuurlijk, de gitaarlegende Santana. PRS belooft Amerikaans ontworpen hardware en elektronica, gebouwd in Korea volgens een hoge standaard, maar aan een voordelige prijs. De SE-prefix staat dan ook voor “Student Edition”. Het zijn dus geen beginnersgitaren, maar ze zijn gericht op gitaristen die weten dat ze de nodige tijd in het instrument moeten steken en dus ook speelcomfort en geluidskwaliteit op prijs stellen.  

Toebehoren/Opties
Beide gitaren worden geleverd in een zeer fraaie PRS gigbag. Deze draagtassen vallen aardig op omwille van hun rode kleur en het duidelijke PRS-logo. Heel wat anders dan die standaard zwarte draagtassen en daarom zeker niet minder smaakvol! Je krijgt daarbovenop het standaard kleine gereedschap voor de hals en wat algemene uitleg over het merk.

 Imago
Tot op de dag van vandaag is PRS een gekend luxemerk onder de gitaren. Daar waar Fender en Gibson hun naam en historiek mee hebben, kan PRS al jaren teren op het meer exlusieve imago. En dat hebben ze voor een stuk verdiend door hun hoge prijzen, maar anderzijds ook door jaar na jaar perfect gebouwde gitaren af te leveren. Je betaalt veel, maar je krijgt ook veel! Vele liefhebbers stonden dan ook sceptisch tegenover de komst van de SE-reeks. Hun exclusieve merk dat zich plots op de instapmarkt begaf, dat kon niet goed aflopen! Maar ondertussen is duidelijk dat de kwaliteit van de Amerikaanse modellen er niet onder te lijden heeft. Hoe de SE-reeks het er zelf van afbrengt, leest u in dit artikel.

Afwerking
Met dit onderdeel maken ze alvast een goede start! Nergens op de gitaar kunnen we resten van opgedroogde lijm vinden, geen fouten in de lak, geen losse onderdelen,… Alles zit perfect in elkaar zoals het hoort en het oog voor detail dat we van PRS verwachten, is hier ook aanwezig. Voor wie dacht dat alle luxueze elementen zouden wegvallen bij de Koreaanse modellen: think again! Op de hals van beide gitaren vinden we het karakteristieke vogelvormige inlegwerk in parelmoer. En zoals mijn gitaarleerkracht vroeger altijd zei: een échte PRS heeft vogeltjes!

Garantie
1 jaar garantie onder de gekende en alom geldende voorwaarden.

Bouw

Kop/Hals
Voor het constructiegedeelte moet ik mij grotendeels op het Santana-model baseren. De 245 is immers uitgevoerd in een ondoorzichtige zwarte laklaag waardoor het onmogelijk is bepaalde dingen te inspecteren. Beide gitaren hebben een hals uit één groot stuk mahonie. De stemkop en nekhiel worden dus niet aan de hals vastgekleefd, zoals bij vele andere modellen, maar worden uit een enkel stuk vervaardigd. PRS maakt gebruik van hun meest populaire nekvorm, die ze zelf “wide fat” noemen. De naam dekt de lading volledig: je krijgt een brede hals die stevig in de hand ligt.  

Toets
De toets is bij beide modellen gemaakt uit palissander (rosewood) en voorzien van 22 medium frets. Aan de zijkant van de toets vinden we de standaard positiemarkeringen, maar bovenop de toets pronken de traditionele PRS “bird” inlays. Er is een klein verschil: de Santana heeft de klassieke vogeltjes, terwijl de 245 het nieuwe design heeft meegekregen. Het grootste verschil tussen beide modellen ligt echter in de hals/body verbinding. De 245 is een singlecut model, waarbij de hals aan één kant rond de 16e fret bij de body komt. De Santana is echter een doublecut, en de hals komt hier aan weerszijden pas rond de 20e fret aan de body. Dit zorgt ervoor dat de Santana een zeer vlotte toegang biedt tot de hoogste frets. Ideaal voor bottleneck-gitaristen!  

Body
Op het singlecut/doublecut hoofdstuk na is ook de constructie van de body nagenoeg hetzelfde. Je krijgt een body uit mahonie en een lichtjes gewelfde top uit gevlamd essen (flamed maple). Het gevlamde element gaat bij deze 245 helaas verloren omwille van de ondoorzichtige zwarte kleur. Maar de 245 is ook verkrijgbaar in een aantal doorzichtige afwerkingen, waarbij je de gevlamde top wél kan zien. De houtsoorten zijn dan wel identiek, de afmetingen zijn dat niet! De body van de 245 is een stuk dikker dan die van de Santana, en het verschil tussen de singlecut en doublecut constructie heeft ook zijn invloed! Om een lang verhaal kort te maken: de 245 weegt aanzienlijk meer dan de Santana!

Hardware & Elektronica

Stemmechanieken
De tuners zijn bij beide modellen ook weer volledig identiek: je krijgt wat men op de website “PRS Designed Tuners” noemt. In het kort: ze maken de ontwerpen voor de tuners bij PRS in Amerika en sturen die door naar Korea zodat ze daar kunnen worden geproduceerd. De tuners verschillen van de standaard PRS tuners in het opzicht dat dit geen locking tuners zijn, maar gewone stemsleutels. De actie en weerstand van de tuners is perfect afgestemd en je kan je gitaar in een mum van tijd stemmen.  

Brug
Bij de brug duiken er een paar verschillen op! De Santana is voorzien van een tremolo, terwijl de 245 een vaste brug meekrijgt. Op zich zijn deze keuzes niet verrassend: een singlecut model heeft zo goed als altijd een vaste brug en voor het eigen Santana model kiest PRS resoluut voor zijn eigen standaard tremolo-model. Het is alleen maar wat je zelf prefereert: de extra nuances van een tremolo of de stabiliteit van een vaste brug.

Speelcomfort

Ergonomie
Het enige dat op dit gebied een groot verschil oplevert is het gewicht van de instrumenten. Zittend valt dit nog goed mee, maar rechtstaand wordt al snel duidelijk dat de 245 een stevig blok hout is dat je omhoog moet tillen. Mensen met schouder- of rugproblemen die geregeld een lange set moeten spelen, kijken misschien toch beter naar de Santana. Die valt qua body een stuk slanker uit en vraagt een stuk minder uithoudingsvermogen bij het rechtstaand spelen. Zittend valt dit verschil grotendeels weg en is het vooral aanpassen aan die dubbele cutaway van de Santana. Dit model is niet zo gebruikelijk als de singlecut en het vraagt (in het begin) toch enige aanpassing om het gewicht netjes te verdelen.  

Actie
Beide gitaren speelden lekker weg en kwamen zelfs perfect gestemd uit de draagtas. Beide modellen worden echter geleverd met vederlichte snaren, waardoor een wissel (wat mij betreft toch) zo goed als meteen aan de orde is.

Klankkwaliteit

Kleur
Beide gitaren maken gebruik van dezelfde pickups, namelijk de “245”-pickups. Deze humbuckers worden ook weer ontworpen door PRS in Amerika en vervolgens in grote hoeveelheden geproduceerd in Korea. Vanwege de naam kunnen we er vanuit gaan dat deze pickups in de eerste plaats werden ontworpen voor het 245-model en later werden overgeplant naar andere gitaren binnen de SE-reeks. Meestal worden deze pickups geleverd in de zebra-uitvoering (zwart en wit), maar voor de volledig zwarte 245 die we vandaag voor onze neus hebben liggen maken ze een uitzondering. Dit model heeft namelijk volledig zwarte humbuckers. Verder verschillend beide gitaren vooral qua elektronica. De 245 is op dat vlak volledig gebaseerd op het originele singlecut model (en dan bedoelen we de Les Paul van Gibson). Je krijgt dus een aparte volume- en toonregeling per pickup en de pickupschakelaar staat op de bovenste schouder van de gitaar. Exact hetzelfde als de originele Gibson-modellen dus. Bij de Santana vereenvoudigt men de zaken een beetje: een enkele volume- en toonregeling (die voor beide pickups tegelijk werkt) en de pickupschakelaar staat iets achter de brug. Het is niet zo dat de ene layout beter is dan de andere, het is gewoon wat jij prefereert qua stijl. Aangezien we over dezelfde pickups beschikken in beide modellen, is het ook geen verrassing dat het klankbeeld van beide modellen redelijk dicht bij elkaar ligt. De humbuckers hebben een medium output, wat perfect in de lijn ligt van de meeste PRS modellen. De pickups leveren een mooie balans en alle nodige frequentiegebieden komen er netjes door. Het midden prijkt, zoals meestal bij een humbucker, stevig vooraan. Maar afhankelijk van welke pickupstand je kiest, krijgen ook de hoge en lage frequenties de juiste plaats in het klankbeeld. De middenste positie klinkt op beide modellen zeer breed en open, zeker wanneer de versterker in het cleane kanaal blijft. Tokkeltjes, slagritmiek en zelfs wat funky partijen: het klinkt allemaal zeer netjes. Eenmaal we overschakelen naar het distortionkanaal spreken we de humbuckers wat meer aan en ook daar lijkt alles volledig in orde. Stevige klanken in de brug en een ronde, zingende toon in de nekpositie. Zijn er dan naast de elektronica nog wel tastbare verschillen qua klank tussen beide modellen? Jawel, maar deze zijn eerder subtiel dan overdreven opvallend. De 245 trekt duidelijk aan het langste eind wat sustain betreft en biedt tevens een iets strakkere en hardere attack bij plectrumwerk. Het middengebied is in deze gitaar iets meer aanwezig en dat voelen we zeker in de distortionklanken! We kunnen ons perfect voorstellen dat dit de voorkeursgitaar zou zijn van de rockers onder ons. De Santana vlakt die attack (en het middengebied) wat af en levert een klank die meer in balans zit. De sustain ligt lichtjes lager, zonder dat het een probleem wordt: de gitaar zingt nog altijd lekker in het rond. Je zou, een beetje kort door de bocht, kunnen stellen dat de 245 een rockgitaar is en de Santana meer een all-rounder. Jouw keuze wat je juist wil hebben!

Respons
De pickups reageren lekker strak op al je speelnuances. Wat we wel aanraden is een zwaarder setje snaren. De gitaren worden, zoals reeds gezegd, allebei geleverd met erg lichte snaren. Dit, gecombineerd met de korte mensuur van de hals, zorgt ervoor dat er bijna geen voelbare spanning aanwezig is. De snaren kletsen nogal snel tegen de hals aan en het algemene volume is wat aan de lage kant. Maar dus, een setje zwaarder lost dit probleem zo goed als meteen op!

Budget

Concept/Bouw/Bespeelbaarheid/Klank Allicht zijn er ondertussen een hoop mensen die gespannen de adem inhouden. PRS gitaren zijn doorgaans immers peperduur en uit dit artikel blijkt dat beide gitaren op zeer weinig fouten konden betrapt worden. Maar de prijzen voor beide gitaren zijn zeer gunstig. Voor de SE Santana moet je €775 neertellen, voor de SE-245 €675. Voor deze prijs kunnen we beide instrumenten eigenlijk niets negatiefs ten laste leggen. De bouw is prima in orde, de klanken zijn goed en de bespeelbaarheid is buiten categorie in deze prijsklasse.

Conclusie

PRS mag dus een aardig schouderklopje krijgen voor haar SE-reeks. Deze twee modellen zijn mijn eerste kennismaking met dit gamma, maar afgaande op de kwaliteit van deze instrumenten mag ik hopen dat de hele reeks minstens even goede prestaties levert. We kunnen eigenlijk maar één opmerking maken die min of meer overeind blijft tegenover de scherpe prijzen. De hals, met het zogeheten wide/fat profiel, zou voor sommige gitaristen misschien wel eens wat té breed of dik kunnen uitvallen. Dit is echter zeer persoonlijk. Alle objectief vast te stellen punten slagen met vlag en wimpel voor onze tests. Ook binnen deze prijsklasse zal PRS een geduchte concurrent worden!