Ik ontving niet enkel de GT-10, maar ook de GT-10B waarbij de B uiteraard voor ‘Bass’ staat. Persoonlijk maak ik dus een sprong van de GT-5 naar de GT-10. Puur wiskundig is dat dus een verdubbeling, en ik ben benieuwd of er ook dubbel zoveel mogelijkheden zijn... Het antwoord is volmondig ‘JA’, en zelfs veel meer. De GT-10 en GT-10B zijn echte klankfabrieken, waarbij de meeste denkbare effecten voorhanden zijn, en ook de meeste denkbare of ondenkbare parameters kunnen worden ingesteld. Aan boord vinden we verschillende versterkersimulaties, effecten, een tuner, een expressiepedaal, alsook een breed aanbod aan aansluitmogelijkheden en zelfs een phrase looper. HANDLEIDING

‘Cursus’ of ‘Lesboek’ zijn woorden die hier misschien beter op hun plaats zouden staan. Geen handleiding zoals we die doorgaans kennen bij andere merken, maar een lijvig boek in A4-formaat dat maar liefst honderdvijftig pagina’s telt. Aan informatie is er dus geen tekort en deze wordt ook nog eens duidelijk weergegeven, met de nodige tabelletjes, schema’s, tekeningen en screenshots. De doos die mij werd toegestuurd was duidelijk niet nieuw. Het gaat hier dan ook om testtoestellen, en dus kon ik enkel de Nederlandstalige en de Engelstalige handleiding terug vinden. Op de website van Roland Central Europe vond ik echter na enkele muisklikken al de Franstalige handleiding. Ik vermoed dus wel dat die meegeleverd wordt, of op z’n minst beschikbaar is. BOUW & AFWERKING

Mijn goeie oude GT-5 was gebouwd als een tank, en dat is niet anders met de GT-10. De behuizing is volledig uit metaal en dat geldt eveneens voor het expressiepedaal. De voetschakelaars zijn iets afgeslankt ten opzichte van de GT-8 en voorgangers, maar zien er voor de rest quasi hetzelfde uit. Wie ze al gebruikte weet dus ook dat ze robuust aanvoelen en betrouwbaar functioneren. Ook de meegeleverde adaptor heeft twee stevige snoeren (één voor 220V en één voor 9V DC). Het groot, fel blauw verlicht LCD-scherm valt uiteraard meteen op en biedt een perfecte weergave in alle omstandigheden. De vele potentiometers die we kenden van de GT-8 zijn allemaal verdwenen en vervangen door (slechts) vier potentio’s die onder het LCD staan en die veranderen van functie naargelang de geselecteerde parameter. Een vijfde en laatste potentiometer wordt gebruikt voor het uitgangsniveau. Door al die potentiometers tot een minimum te herleiden vergroot je natuurlijk de betrouwbaarheid van het toestel. De ‘effects select’ knoppen zijn transparant met een ledje er onder. Ze lichten fel oranje op zodat ze goed zichtbaar zijn, of je nu in een donkere repetitieruimte zit, of op een fel verlicht podium staat. De indruk die je krijgt van de GT-10 en GT-10B is alvast overweldigend, aantrekkelijk en robuust.
De GT-10B onderscheidt zich van zijn gitaarbroeder door een rode sierplaat rond het LCD. Bij de GT-10 is deze sierplaat geborsteld aluminium van kleur. Voor de navigatie in de menu’s is er een groot jogwheel dat erg aangenaam voelt wanneer je het bedient. Daar rond zitten nog vier pijltjestoetsen. Ook deze zijn ontzettend ruim gemaakt zodat de ergonomie hier in feite perfect mag genoemd worden. MOGELIJKHEDEN en AANSLUITINGEN

De mogelijkheden van beide toestellen zijn nagenoeg identiek. Alle knoppen en functies zijn dezelfde, alleen de interne software is verschillend. Qua aansluiting is er wel een extraatje op de GT-10B, die naast de jackaansluitingen ook nog een stereo XLR- uitgang biedt met ground/lift-schakelaar. Dat beide toestellen zo op elkaar gelijken, doet mij afvragen waarom ze niet gewoon één toestel gemaakt hebben dat zowel voor gitaar als voor bas dient. Uiteindelijk spelen veel gitaristen ook wel wat basgitaar en vice versa.
De aansluitingen zijn van links naar rechts: input, output (L en R), phones (met een 1/4” jack!!!), external loop (send en return), amp control, expression pedal 2 / control 3-4 (voor een externe expressiepedaal of externe controlpedaaltjes), een USB-uitgang, een coaxiale digitale uitgang (zo moet je niet nog eens via een AD/DA-convertor wanneer je rechtstreeks opneemt op een multi-track recorder), MIDI in en out, en tot slot de adaptoraansluiting met bijhorende aan/uit-schakelaar. De external loop kun je bijvoorbeeld gebruiken om een extra effectapparaat (een pedaaltje bv.) toe te voegen aan het uitgebreide arsenaal aan effecten dat de GT-10 al bevat. Je kunt echter ook een deel van je signaal via de send naar de input van je versterker sturen. De send van je versterker sluit je dan weer op de return van de GT-10 aan om nog enkele effecten toe te voegen na de oversturing van je amp. De normale uitgang van de GT-10 sluit je dan aan op de return van je versterker.
De rest van de mogelijkheden moeten we vooral gaan zoeken in de menu’s van de GT-10(B). Deze zijn echter zo talrijk, en bieden zoveel mogelijkheden, dat er gewoon geen beginnen aan is, tenzij ik een vervolgverhaal schrijf, maar dan zijn we nog voor enkele maanden zoet. Vandaar het volgende hoofdstukje.GEBRUIK

Wat een groot voordeel is (veel mogelijkheden), kan meteen ook een nadeel zijn (ingewikkelde bediening). Hier moet ik dan toch wel mijn hoedje af doen voor de mensen die de manier van werken en de indeling van de menu’s hebben ontwikkeld. Ondanks de eindeloze functies en regelingen slagen ze er toch in bij Boss om alles super gebruiksvriendelijk en overzichtelijk te maken. Enkele handige drukknopjes brengen je meteen in het gewenste menu, zoals er zijn: ‘system’, ‘output select’ en ‘display mode’. Dat zijn de drie belangrijkste, maar misschien wel even belangrijk zijn de verschillende effectknopjes. Eén druk op een effectknop (bv. ‘chorus’ of ‘delay) volstaat om je direct in het menu van dat effect te brengen. Met ‘display mode’ kun je dan nog kiezen tussen een grafische voorstelling (met virtuele knoppen op het scherm) of een zakelijkere (in tabelvorm met de waarde naast elke parameter). Ook erg handig is de ‘quick settings’. Je kunt hiermee per effect bepaalde instellingen opslaan die je vaak gebruikt en ze benoemen. Zo hoef je niet telkens weer van nul te beginnen wanneer je bij het maken van een nieuwe preset enkele instellingen wilt gebruiken die je toch vrij vaak maakt. In de meeste menu’s zijn er ook verschillende pagina’s, die weergegeven worden als tabbladen.
Bij de systeeminstellingen vind je een hoop handige functies die meestal invloed hebben op de gehele werking van het toestel. Zo vond ik het in het begin lastig dat de tunerfunctie niet via een pedaal kan opgeroepen worden. Je moet je dus telkens bukken om het knopje met de vinger in te drukken, maar ook om uit de ‘tuner mode’ te gaan. In het systeem menu vond ik echter mogelijkheden om de tuner functie toe te wijzen aan één van de twee ‘control’ pedaaltjes. Het is echter ook mogelijk om de GT-10 zo in te stellen dat je een tweede keer op de geselecteerde patch moet drukken om in tuner mode te gaan. Meer van die ‘spielerei’: stel, je maakt klanken met gitaar A, die uit mahonie gemaakt is en van humbuckers voorzien is. Je reservegitaar (gitaar B dus) is uit populier en heeft drie single coils. Je klanken zullen dus niet meer hetzelfde klinken met gitaar B. Maar wel bij de Boss GT-10 want je kunt zaken zoals de input gain en de presence van de gitaar regelen en zelfs opslaan in één van de drie ‘guitar’ geheugens. Schitterende vondst, nietwaar?
Er is echter nog een krachtigere nieuwe functie. Gezien de complexiteit van deze toestellen (en de daar uit resulterende lengte van dit artikel) vrees ik dat er reeds mensen afgehaakt hebben. Dit zou echter jammer zijn want de GT-10 heeft een gloednieuwe functie aan boord: EZ Tone (uit te spreken als ‘EASY Tone’). Met deze nieuwe functie kun je in enkele stappen (vier bij de GT-10, twee bij de GT-10B) een klank aanmaken op een intuïtieve manier waar zelfs een kind van twee mee overweg kan. Om te starten druk je op ‘create’ en kies je eerst welk type pickups je gebruikt en naar welk soort systeem je de klank stuurt (een stack, een combo, een hoofdtelefoon). Vervolgens kies je een stijl aan de hand van leuke logo’s: blues, rock, jazz, metal enz. en kies je een variatie waarbij ook typische effectcombinaties worden voorgesteld. Rest dan nog enkel een regeling voor de drive en de middentoon, en, bij de gitaarversie een regeling voor het effect. Bij delay is dat dus langer of korter, en meer of minder. En klaar is Kees! Je hoeft dus met deze functie geen enkel menu in te gaan, en in minder dan twee minuten heb je een volledige preset gemaakt. Later kun je de klank nog aanpassen door op ‘edit’ te drukken. Je krijgt dan vier fadertjes te zien op het display, die elk een essentiële parameter van de klank voorstellen. Deze kun je op en neer doen schuiven via de vier parameter draaiknoppen. Je merkt het dus: de GT-10(B) kan ontzettend veel, maar je kunt er als volkomen leek in een mum van tijd mee overweg. Je kiest in feite zelf hoe moeilijk of makkelijk het gebruik is. En zelfs voor de gevorderden die het onderste uit de kan willen halen, blijft alles overzichtelijk en gebruiksvriendelijk.
Er is nog één functie die ik wil belichten: ‘amp control’. Je kunt deze uitgang met een jackkabel verbinden aan de footswitch-aansluiting van je versterker. Zo wordt het mogelijk om het kanaal van je versterker te kiezen vanaf de GT-10(B). Dit kun je dan opslaan in je preset, of toewijzen aan één van de vrij assigneerbare control pedals zodat je ze rechtstreeks met de voet kunt bedienen. Deze functie was weliswaar reeds aanwezig op de GT-8, maar ze is het vermelden meer dan waard want zoiets vind je gewoonlijk enkel terug op veel duurdere, professionele pedalboards.
De GT-10(B) heeft ook een USB-aansluiting. Je kunt van de website van Boss een programmaatje downloaden waarmee je de klanken kunt opslaan op je computer (mac of pc). Ik was echter wel wat ontgoocheld want meer kun je dus niet doen. Het programma, ‘GT-10 librarian’ genaamd, ziet er bijzonder sober uit, en editeren van de klanken vanaf de computer is niet mogelijk. Je kunt echter wel de USB gebruiken om op te nemen. Daarvoor kies je in je DAW-programma (Sonar, Cubase, Live, Performer, Logic...) de ASIO-driver van de GT-10, en opnemen maar. KLANK

Veel blabla, veel toeters en bellen, maar hoe klinken deze toestellen nu eigenlijk? Wel, alles hangt af van de instellingen natuurlijk, en we moeten twee dingen onderscheiden, met name de effecten enerzijds, en de amp modeling anderzijds. Deze laatste kun je namelijk uitzetten zodat je enkel de effecten gebruikt. Wanneer je over een goede versterker beschikt, kun je bijvoorbeeld enkel de effecten van de GT-10 gebruiken. Je kunt zelfs een deel van de effecten pre gebruiken zoals wah of oversturing, en een ander deel (bv. delay, reverb enz.) in de effect loop van je versterker. Wil je echter alle klanken maken met je GT-10(B), dan kun je er beter voor kiezen om hem rechtstreeks op de eindtrap van je versterker aan te sluiten, in de return van de effect loop dus. Algemeen gesproken zijn de klanken bijzonder overtuigend. Er is een goede dynamiek, een vrij goede respons en vooral de effecten konden mij erg bekoren. Uiteraard klinken losse effectpedaaltjes nog altijd beter dan een multi-effect, maar deze bieden niet het gebruiksgemak en flexibiliteit van de GT-10. Aan de amp modeling werd duidelijk gewerkt bij Boss, en de kritiek die geopperd werd bij de GT-6 en de GT-8, dat de amp modeling ondermaats of steriel klinkt, wordt stilaan onterecht. Met de juiste instellingen (output, input, speaker simulatie, cabinet simulatie enz.) kon ik steeds de gewenste klank bekomen, en er zelfs met volle teugen van genieten.
Ik had het tot nu toe nog niet over channel A en channel B. Elke preset heeft dus twee kanalen die in mono of stereo kunnen geschakeld worden. Bovendien kan de plaats van elk effect in de effectketen vrij gekozen worden. Je kunt ook twee kanalen aanmaken met verschillende effecten, en tijdens het spelen schakelen tussen die twee kanalen, binnen eenzelfde preset. BUDGET & CONCLUSIE

Wie dit helemaal gelezen heeft, verwacht waarschijnlijk een verkoopprijs waar je stijl van achterover valt... Wel neen, de GT-10 en GT-10B kosten allebei 555,39 euro (bruto advies, inclusief btw), een echte meevaller dus als je rekening houdt met alle mogelijkheden, de klank, de perfecte ergonomie enz. En zijn er dan geen minpunten??? Wel, doordat er zo’n uitgebreide mogelijkheden zijn is het niet zo evident om tijdens het spelen zo snel even iets aan te passen, wat bijvoorbeeld bij de GT-8 wel mogelijk was. Ook het feit dat de tuner en de tap tempo geen aparte voetschakelaar hebben is best vervelend. Je kunt ze wel toewijzen aan de ‘control’ voetschakelaars, maar deze moet je daar dan voor opofferen, terwijl ze net zo goed kunnen gebruikt worden voor het aan- en uitzetten van de solo functie, delay, chorus, het kanaal van je versterker veranderen enz. Of hoe de voordelen ook nadelen kunnen zijn. Maar wat mij persoonlijk betreft, ik was zeer aangenaam verrast over de mogelijkheden en de klankkwaliteit. Ben je binnenkort van plan om een multi-effect unit aan te schaffen, dan ben je het aan jezelf verplicht om de GT-10 (of voor de bassisten onder ons de GT-10B) eens grondig onder de loep te nemen.