ELECTRIC HOLLOW BODY GUITAR

Inleiding

Je hebt gitaristen die van een sober uitgevoerde gitaar houden en zij die voor bling bling gaan. George Benson valt duidelijk in de laatste categorie. De LGB30 straalt je dan ook tegemoet met zijn goudkleurige hardware, fraaie driekleuren yellow burst, parelmoeren inleg op de toets, staartstuk en kop, en binding op elke plaats waar maar binding kan zitten. Bij een tweede blik vallen mooie details op als het palissander dat gebruikt is voor de kop, staartstuk, brug en het afdekplaatje van de halsstelpen. De toets is daarentegen van ebben, dat op de uit drie delen opgebouwde hals ligt (mahonie-esdoorn-mahonie). De frets zijn erg netjes afgerond aan de uiteinden, maar zijn – zoals we vaker zien in deze prijsklasse – niet allemaal even strak op de toets aangebracht.
De body is opgebouwd uit gevlamd esdoorn (zij- en achterblad) en sparren (bovenblad) en is uitgerust met twee Super 58 Custom humbuckers, die ieder een volume- en toonregelaar hebben. Het enige kritiekpunt hier is de elementring van de brughumbucker, die is niet helemaal juist afgeschuind. Hierdoor staat het element een beetje scheef ten opzichte van de snaren.

Klank & bespeelbaarheid

Zolang ik op jazzgitaren speel, is me opgevallen dat de Ibanezzen altijd prima scoren op  bespeelbaarheid. De LGB30 is op dat gebied niet anders. Daarbij is de afronding van de frets een kers op de taart, die het spelen net nog iets lekkerder maakt.
Met de gitaar ingeplugd word ik verrast door een klank die mijn verwachting overstijgt. Wat een fijn instrument is dit! De volle en krachtige klank is een perfecte combinatie van warmte en helderheid en heeft daarbij een heerlijk snelle attack. Sla je niet te zacht aan bij het spelen van jazzruns, dan word je beloond met een duidelijk en direct begin van elke noot, zoals je dat ook hoort bij de naamgever van dit instrument en een gitarist als Pat Martino. Alleen meer lineaire toonregelaars hadden de speelervaring nog kunnen verbeteren, want die zijn niet zo nauwkeurig af te stellen.
.

Budget & Conclusie