gepubliceerd in
Tascam DP-01, DP-01FX & DP-01FX/CDRecording & Producing 22-08-2007
Ik was 20 jaar, mijn haren waren lang en mijn ideeën eerder kortzichtig. Ik speelde (luid en slecht) gitaar. Rechtover mijn ouderlijk huis was een muziekinstrumentenwinkel gevestigd, en dat heeft mijn hele leven beïnvloed. Ik heb het jullie nog nooit verteld, maar ik kon eerder opnemen dan lezen en schrijven. Door zo veelvuldig te gebruiken heb ik de bandopnemer van mijn ouders kapotgespeeld, maar die zagen het nut er niet van in hem te vervangen. Jammer, het was zo leuk om één spoor op te nemen terwijl ik naar een ander kon luisteren, dat werd dus "sound on sound" genoemd. En op een dag was het ineens mogelijk om met meerdere sporen tegelijkertijd op te nemen zonder dat je daarvoor een bank moest overvallen. Het was Tascam die het concept van de Portastudio lanceerde. Veel geïmiteerd, nooit geëvenaard. En sindsdien is er veel gebeurd...
Je beschikt over acht strips met een grijze fader waarboven een "record" knop staat, twee EQ knoppen (één voor het hoog en één voor het laag), een pan en een effect send. De "Rec" knop licht rood op wanneer je die in werking stelt...yeah! Het masterspoor heeft ook een fader maar de "Rec" knop is hier vervangen door een "Master" en een "Bounce" knop. De Portastudio is digitaal geworden, en daar zal je niemand over horen klagen. Boven de masterfader vind je enkel een knop om de effect return te doseren. Onder de faders merken we twee on/off knoppen waarbij "Assign A" en "Assign B" vermeld staat. Op de rechterkant van het apparaat wordt het een beetje ingewikkelder. Onderaan vinden we het "transport" gedeelte met de standaard functies Rew, FFwd, Stop, Play, Record en Rtz ("return to zero"). Daarna komen de locate functies: repeat, punch in/out, plus, "undo/redo" en ook nog "repeat". Dat zijn trouwens de originele functies, maar aangezien deze recorder op een harde schijf werkt zijn de mogelijkheden natuurlijk uitgebreider. De "repeat" of "undo" knoppen en ook de editing mogelijkheden zijn een extraatje. En als dat nog niet nostalgisch genoeg is volgens jouw smaak, gebruik ze dan gewoon niet. Hoger vinden we een effectengedeelte. Ik hoor de moeilijke mensen al grommen: "oh la la, dat wordt ingewikkeld". Maar neen mannekes, er zijn slechts vier knopjes, zelfs een drummer kan dat aan. Rechts in het midden bevindt zich het eigenlijke verschil met z'n voorganger: een groot wiel, verschillende switches, pijltjes in vier richtingen en de knoppen "exit", "enter" en "track edit". In ‘t kort: dit is het moderne gedeelte voor de navigatie, editing en sturing van het digitale gedeelte. We sluiten de beschrijving van het werkvlak af met het kleine LCD scherm en de "shut down" knop, met ernaast de "access" knop. We komen hierop terug. Op het verticale gedeelte vooraan vinden we twee microfoonaansluitingen in XLR, twee jack fiches met een globale fantoomvoedingsschakelaar en een afzonderlijke gainregeling. Je kan dus kiezen of je in stereo of in dubbele mono werkt. En dan mogen we de hoofdtelefoonaansluiting en bijhorende volumeknop niet vergeten. Achteraan ziet het er ook niet slecht uit: een on/off schakelaar, een MIDI uitgang, een digitale optische uitgang (S/PDIF). En daarnaast een USB2 poort, een uitgang en twee returns in jack, twee uitgangen in RCA, en een stereo ingang in jack. Uiteraard vinden we op ons exemplaar de CD writer (en natuurlijk de lezer) die enkel op het DP-01 FX/CD model voorzien is. We vermelden nog even dat de "basis" versie geen fantoomvoeding heeft, en dat de ingangen enkel op jack zijn.
De voorgestelde effecten zijn talrijk en ingedeeld volgens type (stem, elektrische en akoestische gitaar, bas, enz. ...) Volgens mij is hier echt niks tekort.
De harde schijf heeft een capaciteit van 40 GB, waarmee je dus wel al uit de slag kan. Daarenboven kan je files via USB importeren en exporteren. En je kan mixen door gebruik te maken van de digitale uitgang. Jammer dat die enkel optisch is, en niet elektrisch (coax), maar goed, ik moet ook altijd iets vinden. Mijn moeder zei altijd: "gij zijt nooit content". Nu we het toch over de minpuntjes hebben: ik vind het scherm wat klein uitgevallen. Ik vraag geen 19", maar dit is toch wel erg kleintjes. Ik ben nooit tevreden, mijn moeder had gelijk. Met de MIDI uitgang kan je MTC (Midi Time Code) uitsturen om een sequencer of een groovebox aan te sturen. Op die manier is het mogelijk op de MIDI sporen niet op de recorder zelf op te nemen, maar ze synchroon te laten lopen met de opgenomen sporen. Kies de optie "CD-R" en je kan vervolgens je composities op schijf branden. En dat is natuurlijk één van de grootste verbeteringen ten opzichte van z'n voorganger. We mogen zeker niet vergeten vermelden dat de handleiding duidelijk en eenvoudig werd opgesteld in het Frans, Engels, Duits, Italiaans, Spaans.. maar niet in het Nederlands. Jammer. Toch moeten we er bij vertellen dat dit toestel op nogal wat vlakken zichzelf volledig uitwijst, het is echt niet moeilijk om je eerste sporen op te nemen. Dat is dan volgens mij ook het sterke punt van deze Tascam. Aan jou de keuze tussen een toestel met (te)veel mogelijkheden en uiteraard de bijhorende complexere manier van werken, of iets dat eenvoudiger, maar makkelijk in gebruik is. Voor mij is de keuze snel gemaakt: een recorder dient om op te nemen zonder dat je daar je hoofd over moet breken. De positie van de pad is enkel belangrijk voor de opname: alleen de gain komt tussen, de fader dient enkel voor het beluisteren of voor de mix. Om de Portastudio uit te schakelen moet je eerst op de shut down knop drukken en bevestigen, waarmee je de harde schijf uit zet. Wanneer dat gedaan is verschijnt een boodschap op het scherm dat je het apparaat mag uitschakelen, via de knop achteraan. De externe transfo wordt makkelijk warm, zelfs zeer warm. Ik was een beetje bang dat hij kapot was. Dat was toch niet het geval, hij warmt op maar houdt stand.
←→VOORSTELLING
De buren werden gek. Aan de ene kant zaten universiteitsstudenten op kot, aan de andere kant was het Leger des Heils gehuisvest. Ze haatten me allemaal. Ze zullen het geweten hebben, wie gaat er nu ook naast een toekomstige rockster wonen! Iedereen weet dat muziek ‘s nachts beter klinkt en dat een gitaarversterker pas echt klinkt wanneer die volledig opengedraaid staat. Met een paar biertjes op wordt het zelfs draaglijk. Dat het Leger des Heils mijn lawaai kon negeren kan ik nog wel begrijpen, maar van die studenten vind ik het des te verbazingwekkender. De studenten hebben hun studies beëindigd, de soldaten van het Leger des Heils zijn verhuisd, en ik heb een Portastudio en een hoofdtelefoon gekocht. Ik had mezelf de hele zomer in een supermarkt laten afbeulen (de slechte ervaring uit m'n leven) om m'n materiaal te kunnen kopen. Van bij de eerste aanblik veranderde m'n leven. Het concept was eenvoudig: een viersporenrecorder op audiocassette, en een kleine mengtafel met een minimale equalizer en een of twee auxen. Ik heb dagen en nachten doorgebracht op vier sporen. In die tijd gebruikten we cassettes, ze slingeren waarschijnlijk nog ergens rond op zolder. Natuurlijk is alles geëvolueerd. Eerst kwamen de 8 sporen aan democratische prijzen, daarna de computers, en uiteindelijk de "all-in-one" recorders die een hele ommekeer hebben veroorzaakt. Nochtans leeft het idee van de Portastudio nog steeds en we hebben het in de loop van de tijd uit z'n as zien herrijzen. Maar misschien zijn die "nieuwe" Portastudio's teveel geëvolueerd. Beter is soms de vijand van goed. Pakken reële of virtuele sporen werden toegevoegd, effecten, grooveboxes of andere synths, mega-displays, kortom: terwijl ze er technisch enorm op vooruit zijn gegaan hebben ze een deel van hun ziel verloren. En nu krijg ik hier de DP-01 van Tascam in handen. Een eenvoudig concept dat zonder twijfel het dichtst aanleunt bij het originele. Nostalgie, als je het ons vraagt! De DP-01 en DP-01FX zijn achtsporenrecorders met een ingebouwde mengtafel. Je kan er twee sporen tegelijkertijd mee opnemen. De fabrikant heeft het blijkbaar eenvoudig en toegankelijk willen houden. Dit is dé pure en echte home- studio gecombineerd met een aantal welgekomen verbeteringen, maar zonder in een te complex geheel te vervallen.
BESCHRIJVING
Toeval of opzet van de ontwerpers, maar de donkerbruine kleur van de DP-01 FX/CD lijkt zo overgenomen van de modellen van twintig jaar geleden. Kies je voor de basisversie, zonder CD noch effecten, dan is de DP-01 blauw. De DP-01 FX, de versie met effecten maar zonder CD wordt in het grijs uitgevoerd.
Je beschikt over acht strips met een grijze fader waarboven een "record" knop staat, twee EQ knoppen (één voor het hoog en één voor het laag), een pan en een effect send. De "Rec" knop licht rood op wanneer je die in werking stelt...yeah! Het masterspoor heeft ook een fader maar de "Rec" knop is hier vervangen door een "Master" en een "Bounce" knop. De Portastudio is digitaal geworden, en daar zal je niemand over horen klagen. Boven de masterfader vind je enkel een knop om de effect return te doseren. Onder de faders merken we twee on/off knoppen waarbij "Assign A" en "Assign B" vermeld staat. Op de rechterkant van het apparaat wordt het een beetje ingewikkelder. Onderaan vinden we het "transport" gedeelte met de standaard functies Rew, FFwd, Stop, Play, Record en Rtz ("return to zero"). Daarna komen de locate functies: repeat, punch in/out, plus, "undo/redo" en ook nog "repeat". Dat zijn trouwens de originele functies, maar aangezien deze recorder op een harde schijf werkt zijn de mogelijkheden natuurlijk uitgebreider. De "repeat" of "undo" knoppen en ook de editing mogelijkheden zijn een extraatje. En als dat nog niet nostalgisch genoeg is volgens jouw smaak, gebruik ze dan gewoon niet. Hoger vinden we een effectengedeelte. Ik hoor de moeilijke mensen al grommen: "oh la la, dat wordt ingewikkeld". Maar neen mannekes, er zijn slechts vier knopjes, zelfs een drummer kan dat aan. Rechts in het midden bevindt zich het eigenlijke verschil met z'n voorganger: een groot wiel, verschillende switches, pijltjes in vier richtingen en de knoppen "exit", "enter" en "track edit". In ‘t kort: dit is het moderne gedeelte voor de navigatie, editing en sturing van het digitale gedeelte. We sluiten de beschrijving van het werkvlak af met het kleine LCD scherm en de "shut down" knop, met ernaast de "access" knop. We komen hierop terug. Op het verticale gedeelte vooraan vinden we twee microfoonaansluitingen in XLR, twee jack fiches met een globale fantoomvoedingsschakelaar en een afzonderlijke gainregeling. Je kan dus kiezen of je in stereo of in dubbele mono werkt. En dan mogen we de hoofdtelefoonaansluiting en bijhorende volumeknop niet vergeten. Achteraan ziet het er ook niet slecht uit: een on/off schakelaar, een MIDI uitgang, een digitale optische uitgang (S/PDIF). En daarnaast een USB2 poort, een uitgang en twee returns in jack, twee uitgangen in RCA, en een stereo ingang in jack. Uiteraard vinden we op ons exemplaar de CD writer (en natuurlijk de lezer) die enkel op het DP-01 FX/CD model voorzien is. We vermelden nog even dat de "basis" versie geen fantoomvoeding heeft, en dat de ingangen enkel op jack zijn.
MOGELIJKHEDEN
De recorder kan 256 maal 8 virtuele sporen opnemen... STOP! Dat doet hij nu dus net niet: virtueel werken. Laat ons serieus blijven: je kan maximaal twee sporen tegelijkertijd opnemen, met een totaal van 8 reële sporen. Punt. Dat is duidelijk. Natuurlijk is het mogelijk om een "bounce" te doen, wat erin bestaat om verschillende sporen op twee kanalen te kopiëren om zo nodig vrije sporen te recupereren. Voordeel is hier dat deze vermindering digitaal gebeurt. Leve de vooruitgang! Als je echt een virtueel spoor wil gebruiken is dat mogelijk via deze handeling: je kopieert een spoor naar een andere track, en je haalt het weer op wanneer je het nodig hebt. Ik geef toe dat het er ingewikkeld klinkt, maar als je echt een extra spoor wil opnemen en je bang bent om de vorige te verliezen, dan kan je op deze manier nog altijd de meubels redden.
De voorgestelde effecten zijn talrijk en ingedeeld volgens type (stem, elektrische en akoestische gitaar, bas, enz. ...) Volgens mij is hier echt niks tekort.
De harde schijf heeft een capaciteit van 40 GB, waarmee je dus wel al uit de slag kan. Daarenboven kan je files via USB importeren en exporteren. En je kan mixen door gebruik te maken van de digitale uitgang. Jammer dat die enkel optisch is, en niet elektrisch (coax), maar goed, ik moet ook altijd iets vinden. Mijn moeder zei altijd: "gij zijt nooit content". Nu we het toch over de minpuntjes hebben: ik vind het scherm wat klein uitgevallen. Ik vraag geen 19", maar dit is toch wel erg kleintjes. Ik ben nooit tevreden, mijn moeder had gelijk. Met de MIDI uitgang kan je MTC (Midi Time Code) uitsturen om een sequencer of een groovebox aan te sturen. Op die manier is het mogelijk op de MIDI sporen niet op de recorder zelf op te nemen, maar ze synchroon te laten lopen met de opgenomen sporen. Kies de optie "CD-R" en je kan vervolgens je composities op schijf branden. En dat is natuurlijk één van de grootste verbeteringen ten opzichte van z'n voorganger. We mogen zeker niet vergeten vermelden dat de handleiding duidelijk en eenvoudig werd opgesteld in het Frans, Engels, Duits, Italiaans, Spaans.. maar niet in het Nederlands. Jammer. Toch moeten we er bij vertellen dat dit toestel op nogal wat vlakken zichzelf volledig uitwijst, het is echt niet moeilijk om je eerste sporen op te nemen. Dat is dan volgens mij ook het sterke punt van deze Tascam. Aan jou de keuze tussen een toestel met (te)veel mogelijkheden en uiteraard de bijhorende complexere manier van werken, of iets dat eenvoudiger, maar makkelijk in gebruik is. Voor mij is de keuze snel gemaakt: een recorder dient om op te nemen zonder dat je daar je hoofd over moet breken. De positie van de pad is enkel belangrijk voor de opname: alleen de gain komt tussen, de fader dient enkel voor het beluisteren of voor de mix. Om de Portastudio uit te schakelen moet je eerst op de shut down knop drukken en bevestigen, waarmee je de harde schijf uit zet. Wanneer dat gedaan is verschijnt een boodschap op het scherm dat je het apparaat mag uitschakelen, via de knop achteraan. De externe transfo wordt makkelijk warm, zelfs zeer warm. Ik was een beetje bang dat hij kapot was. Dat was toch niet het geval, hij warmt op maar houdt stand.
KLANKKWALITEIT
Maar goed, nostalgie wil nog niet zeggen dat de ruis van de cassettes van vroeger ook moet gereproduceerd worden. Vroeger was het onvermijdelijk (om te mixen, haha, wat ben ik grappig!) maar "vroeger" betekent nog niet "beter". Maar JIJ, jij bent wellicht beter (of ten minste: jonger, straffer, sexier en behaarder) maar zeggen dat vroeger alles beter was is belachelijk. Laat ons realistisch blijven (enfin, een minimum aan objectiviteit alsjeblieft!). De Tascam DP-01 werkt in 44,1 Hz en 16 bit. Voor een home studio is dat meer dan genoeg. Ik vind het persoonlijk belachelijk om hogere sampling rates aan te bieden op toestellen die voor de home studio bedoeld zijn. In een home studio registreer je ideeën, die is niet bedoeld om pro opnames te maken. Daarvoor ga je naar een studio. En toch moeten we erkennen dat de home studio-producten wel kwaliteit bieden. De mogelijkheid om sporen te importeren en exporteren voegt heel wat klankmogelijkheden toe aan deze machine. Zelfs wanneer je enkel van de aanwezige mogelijkheden gebruikt maakt zal je volledig tevreden zijn.
BUDGET
En ook hier ga je geen boze gezichten zien. Wat zeg je hiervan: 379 euro (bruto adviesprijs excl. BWT) voor de DP-01, 453 euro voor de DP-01FX en 543 euro voor de DP-01. Niet duur!
CONCLUSIE
Deze Portastudio wist eenvoudig te blijven en trouw aan het basisconcept. De verbeteringen hebben vooral betrekking op de klankkwaliteit, de ingebouwde effecten en de mogelijkheid om audiosporen te importeren en exporteren. Maar voor mij is dat niet het belangrijkste. Wat boven alles telt is dat dit toestel op zichzelf werkt, op een eenvoudige manier en zonder dat je je daarover het hoofd moet breken. En voor een home studio is het niet nodig om 256 sporen "bijna" pro te kunnen opnemen. Acht sporen, een eerlijke klank en ideeën. Vergissingen maken en herbeginnen tot je HET goede idee hebt gevonden. En vaak betekent een beperkt aantal sporen dat je verplicht bent op het kaf van het koren te scheiden. Wat van de Portastudio een succes heeft gemaakt is dat hij de muzikanten niet als onnozelaars behandelde. De Tascam DP-01 blijft in die lijn: hij is gebouwd om muziek te maken, niet om je belachelijk te maken. Zo zie je maar, ik ben enthousiast.
sitemap
