bekijk alle foto's (2)
gepubliceerd in
Andreas Basking Shark
Bass 03-10-2001
Misschien nog niet bekend bij het grote publiek, maar sinds twee jaar prominent aanwezig op Frankfurt en andere beurzen: Andreas Guitars uit Oostenrijk. Gitaren en basgitaren gebouwd volgens originele concepten, stralend van vakmanschap, mooi ogend en met een uiterst verzorgde look. Dit moest dringend eens getest worden, want het oor wil ook wat...Ik vraag me af of het nu gemakkelijker is om als beginnend bedrijf met een volledig nieuwe "gitaarlook" naar buiten te komen of dat eerder iets is voor een gevestigde firma. Wat een zekerheid is, is dat zulks altijd een risico inhoudt. Hoe zal de markt hierop reageren, zullen de soms toch conservatieve musici (zeker wat vormgeving betreft) wel mee op de kar willen springen? In ieder geval, Andreas guitars vallen op! Het merk werd recent (1997) gesticht door de toen twintig jarige Andreas Pichler, een instrumentenbouwer uit Oostenrijk. Twintig jaar lijkt en is heel jong, maar hout zat'em in de familie, van vaderskant heeft de familie een lange traditie met hout en Andreas' vader heeft nog steeds een florissant houtverwerkend bedrijf. En dat zal voor zoonlief wel een steuntje in de rug betekend hebben bij het vergaren van het nodige basismateriaal. In de basgitaarreeks heb je momenteel twee identieke modellen, de Bull en Basking, het verschil ligt alleen in de finish. Het luchtgedroogde essenhout (je kan ook voor een body uit ahorn kiezen) kreeg op de Bull een "Tobacco Sunburst – matt" finish, voor de Basking is dat een "Natural Black-Sunburst", eveneens in matte uitvoering en met de hand gepolijst. Dit maakt de afwerking wel zeer zuiver en proper. De bevestiging van de hals geschiedt met een trussrod (viermaal geschroefd) en de toets is vervaardigd uit geborsteld en gegalvanizeerd aluminium, letterlijk het "trademark" van Andreas. Het is dun genoeg om de stevigheid van de nek niet in gevaar te brengen, maar nog voldoende om de klank van het onderliggende ahornblad te vrijwaren. De aluminiumtoets versterkt met name het natuurlijke geluid van het hout en voegt er sustain aan toe. Het behoedt de nek van kromtrekken en geeft, voor wie dit natuurlijk prefereert, een lichter nekprofiel. Vierentwintig Jumbofretten zorgen, per snaar, telkens voor twee octaven. De licht asymmetrische kop, volgens mij de snuit van deze haai en vervaardigt uit ahorn, past volledig bij het eigenzinnige corpus dat bestaat uit een rechter "stompe" cutaway (als er nog van cutaway kan gesproken worden), en een linker die via een bocht doorloopt tot haaks naast de hals. Als je deze verder naar beneden volgt, dan kom je uit op de rechterzijde van de bas en zie je als het ware een S-curve ontstaan die de look van het lichaam overheerst. Dit wordt nog benadrukt door een kleine insnijding op de rechterzijde. Een kunstzinnig ontwerp, zonder twijfel. Ook de onderzijde van de body kreeg een speciale behandeling. Op de rechterzijde is dit van onder licht gedraaid (voor meer steun bij het spelen) en aan de linkerzijde welft dit in de andere richting. Zo krijg je dus ook een onderliggende (voor het oog weliswaar verborgen) S-vorm. Een opmerking: niet tegenstaande het gebruik van aluminium voor de toets, is deze bas een lichtgewicht. Slechts 3,9 kg, ik heb ooit anders geweten… remember "Kramer"!
←→ALGEMEEN
Ik vraag me af of het nu gemakkelijker is om als beginnend bedrijf met een volledig nieuwe "gitaarlook" naar buiten te komen of dat eerder iets is voor een gevestigde firma. Wat een zekerheid is, is dat zulks altijd een risico inhoudt. Hoe zal de markt hierop reageren, zullen de soms toch conservatieve musici (zeker wat vormgeving betreft) wel mee op de kar willen springen? In ieder geval, Andreas guitars vallen op! Het merk werd recent (1997) gesticht door de toen twintig jarige Andreas Pichler, een instrumentenbouwer uit Oostenrijk. Twintig jaar lijkt en is heel jong, maar hout zat'em in de familie, van vaderskant heeft de familie een lange traditie met hout en Andreas' vader heeft nog steeds een florissant houtverwerkend bedrijf. En dat zal voor zoonlief wel een steuntje in de rug betekend hebben bij het vergaren van het nodige basismateriaal. Het concept is een samenspel tussen vorm, materiaal en functie maar ook een combinatie van nieuwe en traditionele materialen, vervat in een zeer origineel design. Ik moet me natuurlijk beperken tot de bassen, maar de headstock van de gitaren is toch een van de mooiste die ik al ben tegengekomen. Wat de Basking Shark betreft, alleen al het corpus is vrij opvallend (Shark, weet je wel), maar ook de aluminium toets, de brug met individuele snaarregelaars, de elementen (Alembic) en het ontwerp van de kop maken dat je vanaf het eerste zicht al weet wat je in je handen hebt: een professioneel instrument. De originele vorm betekent meteen dat de bas ook in een originele hoes geleverd wordt (die wel niet gemakkelijk weg te zetten is, hierover later meer), wees gerust, opvallen doe je. In ons portret staat als vierde vakje: imago. Voor legendarische firma's als Fender, Music Man, e.a. is dat niet moeilijk. Die zijn al zo lang en prominent op de markt, dat je wel vertrouwen moet hebben! Maar door de verzorgde publiciteit, de afwerking van het materiaal, maar natuurlijk ook een korte babbel op Frankfurt, vind ik dat Andreas Guitars alle krediet verdient. Afwachten blijft natuurlijk hoe het zich op de markt zal kunnen positioneren, maar voor wat de instrumenten op zich betreft, die zijn alvast piekfijn in orde.
BOUW
In de basgitaarreeks heb je momenteel twee identieke modellen, de Bull en Basking, het verschil ligt alleen in de finish. Het luchtgedroogde essenhout (je kan ook voor een body uit ahorn kiezen) kreeg op de Bull een "Tobacco Sunburst – matt" finish, voor de Basking is dat een "Natural Black-Sunburst", eveneens in matte uitvoering en met de hand gepolijst. Dit maakt de afwerking wel zeer zuiver en proper. De bevestiging van de hals geschiedt met een trussrod (viermaal geschroefd) en de toets is vervaardigd uit geborsteld en gegalvanizeerd aluminium, letterlijk het "trademark" van Andreas. Het is dun genoeg om de stevigheid van de nek niet in gevaar te brengen, maar nog voldoende om de klank van het onderliggende ahornblad te vrijwaren. De aluminiumtoets versterkt met name het natuurlijke geluid van het hout en voegt er sustain aan toe. Het behoedt de nek van kromtrekken en geeft, voor wie dit natuurlijk prefereert, een lichter nekprofiel. Vierentwintig Jumbofretten zorgen, per snaar, telkens voor twee octaven. De licht asymmetrische kop, volgens mij de snuit van deze haai en vervaardigt uit ahorn, past volledig bij het eigenzinnige corpus dat bestaat uit een rechter "stompe" cutaway (als er nog van cutaway kan gesproken worden), en een linker die via een bocht doorloopt tot haaks naast de hals. Als je deze verder naar beneden volgt, dan kom je uit op de rechterzijde van de bas en zie je als het ware een S-curve ontstaan die de look van het lichaam overheerst. Dit wordt nog benadrukt door een kleine insnijding op de rechterzijde. Een kunstzinnig ontwerp, zonder twijfel. Ook de onderzijde van de body kreeg een speciale behandeling. Op de rechterzijde is dit van onder licht gedraaid (voor meer steun bij het spelen) en aan de linkerzijde welft dit in de andere richting. Zo krijg je dus ook een onderliggende (voor het oog weliswaar verborgen) S-vorm. Een opmerking: niet tegenstaande het gebruik van aluminium voor de toets, is deze bas een lichtgewicht. Slechts 3,9 kg, ik heb ooit anders geweten… remember "Kramer"!Voor de elementen werd ook niets aan het toeval overgelaten. Hier geen eigen ontwerp, wel degelijk materiaal: 2 actieve Alembic AE-3 soapbars. Dit is nu net wat in het motto van de firma verwerkt zit: traditioneel (de elementen), nieuwe materialen (de toets) en dit alles in een originele uitvoering (het volledige instrument). Wat nog steeds van het beste is, behouden we! Voor de bediening beschik je over vier draaiknoppen (balans, volume, hoog en laag), dit alles bevestigt op een mooie aluminium plaat.
De Andreas bassen zijn besnaard met handgemaakte Thomastik-Infeld snaren. Misschien bij basgitaristen niet zo bekend, maar wel "het summum" bij contrabassisten. Deze Oostenrijkse snarenfabrikant heeft in ieder geval weer voor kwaliteit gezorgd en draagt natuurlijk bij tot het succes van de sound.
De lichte BM Schaller mechanieken zijn in matte chroom uitvoering, de nut uit grafiet is van het hetzelfde merk, net als de brug (een 3D Bridge 2000), eveneens in matte chroom uitgevoerd. Deze brug, en dat hoort zo bij deze categorie instrumenten, is voorzien van afzonderlijke zadels, dus vier voor de viersnaren en vijf voor de … vijfsnaren versies. Gewoon maar even om te zeggen dat de bassen zowel met als zonder fretten te verkrijgen zijn. De beschikbare modellen zijn Basking Shark 5 (vijf snaren), BS 5F (fretloos), BS 4 en 4F (fretloos). Toch nog een kleine opmerking: vermits deze bassen een originele vorm meekregen, bestaan er (natuurlijk in optie) speciale (of hoor je liever "custom made"?) flight cases en… een statief, want ze passen niet op de klassieke stands! Dat statief is ook nog zoiets speciaals: bovenaan werd een spot bevestigd, mooier kan dus niet! 's Nachts, voor het slapengaan, even aanknippen en daarna triomferend glunderen naar je eigen "Andreas Basking".
BESPEELBAARHEID
Ik had het al over de speciale vormuitsnijding op de achterzijde. Ik vind dat die het meeste effect heeft wanneer je zittend speelt, maar maak je geen zorgen, ook rechtstaand speelt deze bas zeer gemakkelijk. Je hebt geen enkele aanpassing nodig, de bas hangt meteen in evenwicht! En telkens valt op, hoe licht ze wel is.
Ligt het aan de mensuur (35.8"), aan de halsbreedte (aan de nut 45.4 mm en aan de 12de fret al zo'n 63 mm) of aan de vorm, ik had enkel het gevoel dat de laagste (eerste) drie frets zeer breed waren en dat ik mijn vingers extra moest stretchen…de frets van de B-snaar leken nogal "veraf"' te liggen. Dat maakt dat de bas gemakkelijker aanvoelt in de hoogte. Maar dat went wel. Als je bekijkt hoe de nekpickup bevestigd zit in het lichaam, dan lijkt die nogal ver uit te steken, maar dit stoort geenszins bij het spelen. Zowel voor slap als voor gewone vingerstijl zit alles netjes op zijn plaats, je blijft nergens haperen of zo. Dus: een zeer goed afgesteld instrument, een goede actie en mooi afgewerkt. Nog een laatste opmerking: let op voor de fretmarkeerders. Deze bestaan uit kleine inkepingen in de toets, enkel op de rechterzijde (naar je ogen toe gericht), verder niets. En als je dus niet veel ervaring hebt met lege toetsen, dan werkt zo'n blinkende aluminiumtoets niet steeds verhelderend. Dat zal voor sommigen toch ook een aanpassing vragen. En spijtig genoeg vond ik hier een klein foutje: de bas heeft 24 fretten, dus twee octaven, maar als je de fretmarkeerder volgt, dan ligt dat tweede octaaf op de 23ste fret. Natuurlijk is dit fout (even dacht ik dat mijn gehoor verknoeid was), even natellen, en je merkt het foutje. Nu weet ik niet hoeveel bassisten in die regio willen spelen, en of ze daar nog rekening houden met die fretaanduiding, maar...
KLANK
Tijdens de bespreking van de aluminiumtoets had ik het er al over: ze geeft een betere sustain. En dat merk je al als je "unplugged" speelt. Deze bas zingt al, zonder kabel in de versterker. Maar dat aluminium zorgt niet alleen voor meer sustain en versterken van de maple klank van de hals, het klinkt toch allemaal iets scherper. Ligt het aan de combinatie Jumbofrets – aluminiumtoets, ik betwijfel het. Maar dat maakt de bas ook iets funkier. Het zal wel aan de combinatie liggen, want er zijn ook nog de Thomastik snaren. Spijtig dat die basgitaarsnaren bij ons niet echt overal verkrijgbaar zijn! Ik herinner me nog dat mijn basleraar in Berklee (Boston), weliswaar zo'n 25 jaar geleden…, mijn snaren, die toch al een tijdje op mijn bas lagen, gewoon wilde afkopen. Maar een arme student laat zich niet voor alles omkopen.
En nu maar inpluggen. En dan treden die Alembic's in werking. Verstaat iedereen wat ik bedoel als ik schrijf "een kathedraal van een klank". Of is het duidelijker wanneer ik zeg en schrijf "een boost van een klank", je voelt direct je broekspijpen wapperen. Bij Mac the Knife (uit de "Drie Stuivers Opera" van B. Brecht en K.Weill) heet het: "Every Shark bites", wel dit beestje bijt, en zoals het een haai betaamt, het bijt goed, je zal het gevoeld hebben. De look was al verzorgd en origineel, ergonomisch zat het ook al snor, de hardware straalt "Deutsche Gründlichkeit" aus (sorry, uit), en de klank? Die bevestigt alles. Laag of hoog, middenregister, alles komt er even zuiver uit. Je hebt met de vier potmeters de beschikking over volume, balans, hoog en laag en daar moet je alles mee regelen. Maar de Alembic's luisteren zo snel naar deze besturing, dat je werkelijk voldoende kan bijregelen, waar nodig. En die "waar nodig", dat hangt natuurlijk af van je eigen smaak. Voor het uittesten moet alles geprobeerd worden en ik kan je verzekeren, je krijgt voldoende verschillende klankkleuren. Van uiterst scherp (en zuiver) tot zeer veel laag (en zuiver). Alle stijlen kunnen dus aan bod komen, alleen zie ik je met zo'n instrument moeilijk in een jazzcombo zitten...
BUDGET
Ik zei het al, het is een uiterst originele look. En, op een klein foutje na (23ste fret…), is alles met de meeste zorg behandeld. En dan is er het gemak waarmee je de bas bespeelt, de klankkleur. Voor het goedkoopste model (fretless viersnaren) betaal je 2356 Euro, ons model is het duurste, 2482 Euro. Dan zou ik meteen voor de vijfsnaren kiezen. Is 2482 Euro dan veel? Je moet voorlopig misschien nog omrekenen maar vergeet daarbij niet dat het om een instrument gaat dat thuis hoort in de categorie Smith's, Alembic's en andere handvervaardigde instrumenten. Misschien toch nog aan de dure kant, maar je krijgt wel een instrument voor je hele leven. Denk daar maar eens aan! Vergeet echter niet dat het instrument niet in een gewone "bas-"gitaarstatief past, daarvoor moet je nog even in je geldbeugel tasten.
BESLUIT
Een jonge bouwer, een jonge look en meteen een zeer verzorgd en op en top degelijk instrument. Misschien aan de dure kant, maar als je voor kwaliteit en duurzaamheid kiest, dan doe je zeker geen slechte keus met deze Basking van Andreas. En opvallen, dat hoort er natuurlijk ook altijd bij!
PRO & CONTRA
| PRO | CONTRA |
SPECIFICATIES
sitemap
