gepubliceerd in
Roland V-Drums V-Session kit
Drums & Percussion 26-03-2002
V-Drums, een revelatie op het gebied van elektronische drums heeft een nieuw vlaggenschip, V-session genaamd. Er is een lange weg afgelegd sinds, een paar decennia terug, Simmons op de proppen kwam met de eerste elektronische sets, met de typische 6 hoekige pads, typische sound en ingewikkelde elektronica. Dat je er bijna een tenniselleboog van overhield door de keiharde pads te bespelen werd er graag bijgenomen door de liefhebbers. Om die typische klank was het te doen en al gauw trad elk, zichzelf respecterend top drummerk, in de voetsporen van Simmons en kwam op de proppen met zijn eigen elektro-set. Ik gebruikte zelf de Pearl DRX om die opwindende Cameo-hardcore funk ten berde te brengen, maar dan wel in combinatie met een akoestische snare, cymbals en hihat, net zoals Rayford Griffin, live de échte Cameo drummer. Deze laatste instrumenten waren immers, qua bespeelbaarheid en sound, in de elektronische versie "ondermaats"… Heel dit plaatje moet op gebied van bespeelbaarheid en sounds herzien worden, er is nu immers de Roland V-Drums.Het concept is duidelijk : diversiteit, polyvalentie en flexibiliteit staan vooraan, zowel qua klank als gebruiksvriendelijkheid. De V-session is als het ware 50 drumsets in 1. Met een resem aan parameters, een supergebruiksvriendelijk operation system, je kan alle klanken kiezen, bewerken, pads toewijzen, effecten toepassen, een sequencer inschakelen en nog veel meer. Toch nog even een woordje over de vergelijking akoestische set/elektronische set. Je zou je de vraag kunnen stellen: waarom "in Gods naam" hemel en aarde (sic!) verzetten en de meest vernuftige elektronische snufjes toepassen om een akoestische set te imiteren? Het antwoord is duidelijk : het creëren van een "multiset" (50 in 1!) met de bespeelbaarheid van een akoestische kit. En de verwezenlijking van de nieuwe V-drums lijkt me definitief een stap in de goede richting, we kunnen gerust over "grensverleggend" spreken. Okay, een klassieke set heeft van die eigenschappen die (voorlopig nog niet?) imiteerbaar zijn: neem nu het "crosstalk" fenomeen (als je bijvoorbeeld de basdrum bespeelt, dan trillen de andere onderdelen (vooral snare) in zekere mate mee). Wat met zich meebrengt dat het drumstel als het ware een "totaalklank" heeft, iets "eigen" aan het instrument (denk aan een akoestische piano) en voor de puristen onder ons, iets onmisbaars. Met een elektronische set ben je noodgedwongen steeds aangewezen op een geluidssysteem van een behoorlijke kwaliteit (lees: omvangrijk en niet goedkoop). Je medemuzikanten gaan de drumset alleen dan "voelen", terwijl je anders sowieso de "body" van het akoestische drumgeluid op het podium hebt. Maar waarom producenten als Roland volharden in de boosheid en verder gaan met research en ontwikkeling in dit domein heeft zo zijn reden: er zijn immers de resultaten, lees maar snel verder.. .
Uit een vorig leven heb ik nog een elektronica-ingenieur diploma op zak… maar ik sta eerlijk gezegd versteld van de mogelijkheden en informatie die zijn opgeslagen in zo een compacte en lichte behuizing als de TD-10 (305x245x90 mm en slechts 2,3 kg). Een volledige opsomming zou een driedubbel artikel opleveren, ik beperk me dus tot de voornaamste "features". Qua aansluitingen hebben we 12 trigger outs, h.h. control en footswitch (om bijvoorbeeld gemakkelijk van de ene naar de andere drumset over te schakelen, volgens een zelf programmeerbare Drum Kit Chain, handig voor live werk!), 8 outputs (hiermee kunnen we gerust leven!), Mix IN en koptelefoonaansluiting, midi IN en midi OUT/THRU en een aansluiting voor geheugenkaart M-512E. De klankopwekking gebeurt door het "Composite Object Sound Modelling" (COSM) principe. Dit houdt onder meer in dat je 50 drumkits kan samenstellen uit 960 drumklanken, alle van uitstekende kwaliteit ("We've come a long way" sinds de legendarische en zo herkenbare R-8 klanken), 50 melodische instrumenten (voor de "play along" patterns in de sequencer). De drumklanken zijn inclusief percussiesounds, soundeffects (scratches, special effects) en TR-808 en -909 sounds. De polyfonie is 56-stemmig (neen, niet overdreven als je met de 4-track sequencer gaat meespelen). Een mogelijke beperking vinden we misschien in de instrument/trigger toewijzing. Niet elk instrument is toewijsbaar aan elke trigger en met behoud van alle V-edit mogelijkheden. Ik wil bijvoorbeeld de kick bespelen via een tom-pad (voor het produceren van snelle basdrumpatterns). Wel, dit kan maar dan met alleen door de optie van de pitch en de decay te regelen.
V-Concert: 278.500,- BEF of 13.995,- NFl
M-512E geheugenkaart: 5.800,- BEF of 290,- NFl bruto adviesprijs.
←→ALGEMEEN
Het concept is duidelijk : diversiteit, polyvalentie en flexibiliteit staan vooraan, zowel qua klank als gebruiksvriendelijkheid. De V-session is als het ware 50 drumsets in 1. Met een resem aan parameters, een supergebruiksvriendelijk operation system, je kan alle klanken kiezen, bewerken, pads toewijzen, effecten toepassen, een sequencer inschakelen en nog veel meer. Toch nog even een woordje over de vergelijking akoestische set/elektronische set. Je zou je de vraag kunnen stellen: waarom "in Gods naam" hemel en aarde (sic!) verzetten en de meest vernuftige elektronische snufjes toepassen om een akoestische set te imiteren? Het antwoord is duidelijk : het creëren van een "multiset" (50 in 1!) met de bespeelbaarheid van een akoestische kit. En de verwezenlijking van de nieuwe V-drums lijkt me definitief een stap in de goede richting, we kunnen gerust over "grensverleggend" spreken. Okay, een klassieke set heeft van die eigenschappen die (voorlopig nog niet?) imiteerbaar zijn: neem nu het "crosstalk" fenomeen (als je bijvoorbeeld de basdrum bespeelt, dan trillen de andere onderdelen (vooral snare) in zekere mate mee). Wat met zich meebrengt dat het drumstel als het ware een "totaalklank" heeft, iets "eigen" aan het instrument (denk aan een akoestische piano) en voor de puristen onder ons, iets onmisbaars. Met een elektronische set ben je noodgedwongen steeds aangewezen op een geluidssysteem van een behoorlijke kwaliteit (lees: omvangrijk en niet goedkoop). Je medemuzikanten gaan de drumset alleen dan "voelen", terwijl je anders sowieso de "body" van het akoestische drumgeluid op het podium hebt. Maar waarom producenten als Roland volharden in de boosheid en verder gaan met research en ontwikkeling in dit domein heeft zo zijn reden: er zijn immers de resultaten, lees maar snel verder.. .Qua vormgeving en afwerking geen opmerkingen, zowel de trigger- en soundmodule, de TD 10 als het rack met pads ogen professioneel. Het zijn geen "klassieke" pads meer, maar pads die meer naar "echte" toms neigen (met weefseltextuur vellen, spanningregelbaar… een en ander werd in samenwerking met Remo ontwikkeld), hetzelfde geldt trouwens voor de zwart rubberen cymbalen. Het kleurenpalet is eerder beperkt: V-session is enkel in rood verkrijgbaar. Op aanvraag kan men echter ook leveren in paars (pads van V-session's kleinere broertje, de V-concert) of in witte uitvoering (van de vroegere V-Pro sets). Het imago van Roland bespreken hoeft geen betoog en ook hier staat het borg voor kwaliteit op gebied van klank, technologie en look. Bij Roland wist men me te vertellen dat twee V-drumsets gebruikt worden in het Night of the Proms orkest, dat Lenny Kravitz' drummer een combinatie met V-drums gebruikt en, last but not least, vond ik een site op internet waar Omar Hakim "himself" V-drums warm aanbeveelt. Niet niks dus!
De TD-10 module is "expanded" met de TDW-1 Expansion Board, op zijn buurt software-"updated" met V-Cymbal Control. V-edit staat voor genuanceerde V-edit mogelijkheden, terwijl "gewoon" editeerbare klanken enkel pitch-en decay-regelbaar zijn. Voor de ride cymbaal betekent dit "3 way triggering" (bow, bell and edge. Drie verschillende klanken dus, bovendien gecombineerd met "positie detectie": de klank verandert naargelang de plaats waar je de cymbalrug bespeeld, nét zoals bij een écht cymbaal. Positie detectie vindt je trouwens ook terug bij de snares. De TDW-1 bevat tal van nieuwe "features". We vermelden een verbeterde gevoeligheid en dynamiek, de mogelijkheid tot het uitvoeren van een "Cross stick technique" (rimclick), 360 nieuwe klanken (wat het totaal op 960 brengt) en 50 nieuwe drum kits.
De handleiding van de TD-10 zowel als de TDW-1 zijn voldoende duidelijk. Je kan werkelijk meteen aan de slag. Alleen heb je nog een snaredrum stand, basdrumpedaal, een paar stokken en een degelijk soundsysteem nodig. Voor dit laatste denk ik bijvoorbeeld aan een krachtige keyboard versterker of om te beginnen een prima hoofdtelefoon en dat vinden de buren natuurlijk ook prima! Buren? Die problemen horen dan ook tot het verleden…
MOGELIJKHEDEN
Uit een vorig leven heb ik nog een elektronica-ingenieur diploma op zak… maar ik sta eerlijk gezegd versteld van de mogelijkheden en informatie die zijn opgeslagen in zo een compacte en lichte behuizing als de TD-10 (305x245x90 mm en slechts 2,3 kg). Een volledige opsomming zou een driedubbel artikel opleveren, ik beperk me dus tot de voornaamste "features". Qua aansluitingen hebben we 12 trigger outs, h.h. control en footswitch (om bijvoorbeeld gemakkelijk van de ene naar de andere drumset over te schakelen, volgens een zelf programmeerbare Drum Kit Chain, handig voor live werk!), 8 outputs (hiermee kunnen we gerust leven!), Mix IN en koptelefoonaansluiting, midi IN en midi OUT/THRU en een aansluiting voor geheugenkaart M-512E. De klankopwekking gebeurt door het "Composite Object Sound Modelling" (COSM) principe. Dit houdt onder meer in dat je 50 drumkits kan samenstellen uit 960 drumklanken, alle van uitstekende kwaliteit ("We've come a long way" sinds de legendarische en zo herkenbare R-8 klanken), 50 melodische instrumenten (voor de "play along" patterns in de sequencer). De drumklanken zijn inclusief percussiesounds, soundeffects (scratches, special effects) en TR-808 en -909 sounds. De polyfonie is 56-stemmig (neen, niet overdreven als je met de 4-track sequencer gaat meespelen). Een mogelijke beperking vinden we misschien in de instrument/trigger toewijzing. Niet elk instrument is toewijsbaar aan elke trigger en met behoud van alle V-edit mogelijkheden. Ik wil bijvoorbeeld de kick bespelen via een tom-pad (voor het produceren van snelle basdrumpatterns). Wel, dit kan maar dan met alleen door de optie van de pitch en de decay te regelen.De ingebouwde 4-track sequencer is voornamelijk bedoeld als oefenhulp en "scratchpad" voor het vastleggen van eigen ideetjes en is enkel in "real-time" programmeerbaar. De 100 patterns bevatten 50 voorgeprogrammeerde melodische "tracks" en geloof me, dit is "fun" om mee te oefenen en in ieder geval stukken beter dan een metronoom. Je kan zowel begeleiding als solo's oefenen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit in staat ben geweest om langer dan 2x een uur op een dag te oefenen… wel, met deze "tool" vergat ik gewoon de tijd! En er is nog beter nieuws: ook de melodische tracks kan je zelf programmeren (bijvoorbeeld wanneer de voorgeprogrammeerde gaan vervelen). Dit doe je wel best met een extern midikeyboard of door een pattern over te laden van een externe sequencer. Heb je geen van beiden dan ken je ongetwijfeld wel iemand die het klusje voor jou wil klaren. Handige feature is bovendien de mogelijkheid om de sequencer te starten (en te stoppen) via een pad.
Verder kun je de sequencer ook als metronoom (die heb je uiteraard ook ter beschikking) midi gaan sturen… handig voor de collega's die "on stage" met een geprogrammeerde track dienen mee te spelen. Die click is overigens, naar wens, in de master en/of in je hoofdtelefoon hoorbaar. De volumes (sequence track, metronoom en diverse drumonderdelen) zijn verder onafhankelijk regelbaar via 6 handige schuifpots op de module. Tenslotte vermelden we nog dat de sequencer over de meest elementaire wis- en copy functies beschikt.
En dan nu de effecten: deze maken samen met de 10 compressors en de tien 2-bands equalizers (per triggeringang) deel uit van de "Control Room Instellingen". Van de 30 (uitstekende) effect types waaronder 14 reverbs, 4 delays en 12 combinaties vermelden we graag nog de "beat delay" die synchroon met de sequencer opereert. De parameters die gebruikt worden om de instrumenten te wijzigen gaat ver, héél ver. Voor een snare kan je qua ketelmateriaal bijvoorbeeld kiezen uit brass, wood en steel, de diepte van de ketel, het soort vel, soort muffling(!), stemming en de spanning van de snares! Dergelijke geavanceerde regeling betreft uiteraard enkel de V-editeerbare instrumenten (snares, kicks, toms en dus nu ook cymbals dankzij de TDW-1 expansion board, maar de percussie-instrumenten vallen uit de boot). Je hebt de studio-instellingen waar je de ruimte/omgeving kiest waarin je speelt: van strand tot stadium! Je kiest het materiaal van de muren, positie en aard van de microfoons, diepte van het "ambience" geluid. Het is zo gek niet bedenkbaar of het is mogelijk!
Midi-gewijs kunnen we vermelden dat de TD-10 perfect als Trigger-to-Midi Convertor kan fungeren: nootnummers zowel als gate-tijd kunnen per pad worden geprogrammeerd. Tevens wordt de positiegevoeligheid (voor snare en ride) als midi-commando's doorgestuurd. Als soundmodule, door externe keyboard gestuurd, fungeert de module als 4-multitimbrale unit. Voor het syncen met een andere sequencer kan de module zowel "slave" als "master" zijn.
ERGONOMIE
De bediening van het geweldige aanbod van parameters is zeer gebruiksvriendelijk en overzichtelijk. Hetzelfde geldt voor het display met soms mooie figuren, maar telkens wel functioneel. De "snuggere" architectuur heeft niets meer te maken met de drummodules van weleer waar je, na een week studie van de handleiding (genre telefoonboek), nauwelijks de bomen tussen het bos zag! We vermelden nog de grote inc/dec knoppen, groot en stevig genoeg opgevat om met de tip van een drumstok te worden bediend, en de handige, aanslaggevoelige "preview button", doormiddel van dewelke je de editing kunt doorvoeren op de module (zonder de pads aan te slaan).
KLANKKWALITEIT
We vermelden reeds dat zowel de instrumenten als de effecten van uitstekende kwaliteit zijn. De melodische instrumenten zijn nogal "basic" maar hebben voornamelijk een functioneel doel (voor de begeleidingstracks). De polyvalentie van de setup spreekt voor zich! Enkel echte (traditional-) jazzpuristen zullen zich misschien nog bedenken...
BOUW
Alles is degelijk! Zelfs de spanranden, spanblokjes en andere accessoires van de toms moeten niet onderdoen voor de "echte drum"-topmerken. Het metalen rack systeem is licht én degelijk. De nieuwe V-cymbals zijn van dikker en zachter rubber dan de PD9 en PD7 pads (nog geleverd bij de V-concert) en je kan erop meppen zo hard je wil: geen brokken en ook geen tenniselleboog!
BESPEELBAARHEID
Met het handige en wendbare racksysteem zijn al de onderdelen uiteraard naar eigen wens en behoeften te plaatsen. Ik had enkel wat tijd nodig om de 2 basdrumpootjes op identiek gelijke lengte te brengen, om zo een stabiel geheel te verkrijgen. De grens tussen akoestische en elektronische drumset vervaagt steeds meer: natuurlijk gevoel, snelheid en respons worden stilaan identiek. Het bespelen gebeurt verder quasi geluidloos (prima oefenset!) en de PD100 en PD120 (deze laatste ook met afzonderlijke rimtriggering) pads zijn tevens de eerste ook met brushes bespeelbare pads! (denk eraan: enkel nylon brushes gebruiken!).
De snare doorstaat gerust de test met "Closed rolls", zowel qua bespeelbaarheid als qua klank. Enkel bij "Open rolls" (snelle dubbelslagen) zou je nog van enig "machinaal" geluidsgehalte kunnen spreken. De snare is zowel "gewone slag-", als "rimshot-", als "rimclick-" bespeelbaar, dus produceert 3 verschillende klanken en is bovendien positiegevoelig! Enkel de techniek voor de "rimclick" moet je je wel eigen maken met deze set. Deze sound verkrijg je door de stok over beide zijden van de rand te plaatsen (in plaats van een zijde op het vel). Bij het bespelen van de basdrum had ik aanvankelijk wat last van de dubbele triggers maar veel hangt natuurlijk af van hoe je de basisparameters voor de triggeringangen programmeert (gevoeligheid, threshold, curve) en verder is het nodig de Head Tension Adjustment parameter aan de spanning van het vel aan te passen, en dit geldt voor elke pad.
Over de V-cymbals hadden we het reeds en de hihat controle tenslotte werkt onberispelijk (zowel wat betreft het bespelen met stokken als enkel met de voet), je zou haast vergeten dat je niet op een "echte" hihat speelt!
BUDGET
V-session: 335.000,- BEF of 16.790,- NFl
V-Concert: 278.500,- BEF of 13.995,- NFl
M-512E geheugenkaart: 5.800,- BEF of 290,- NFl bruto adviesprijs.
Nodeloos te vermelden dat dit een hoge prijs is, die, naar ik me kan voorstellen, mede veroorzaakt wordt door heel wat voorafgaand research- en ontwikkelingswerk dat heeft geleid tot dit technisch vernuft. Of de diversiteit van de gebruiksmogelijkheden dit waard is, moet ieder voor zich, en afhankelijk van zijn/haar professionele behoeften en doeleinden, uitmaken. De hoge prijs van de memorycard is een oud zeer voor klankmodules. Jammer genoeg heeft niet iedereen een extra sequencer om via midi-dump zijn set-ups op te slaan.
PRO & CONTRA
| PRO | CONTRA |
SPECIFICATIES
| TDW-1 expanded |
sitemap
