Over hoe handig en praktisch een akoestische basgitaar is, zijn de meningen onder bassisten verdeeld. Want waarvoor is dit instrument precies bedoeld? Je zou de akoestische basgitaar kunnen zien als een handzame variant van de contrabas, maar het verschil in volume is fors - niet voor niets zijn ze vrijwel allemaal met een element en goede preamp uitgerust - en op de Takamine TB10 na kan je ‘m niet met een strijkstok bespelen. Dus is de akoestische basgitaar bedoeld als de basbroer van de akoestische country & western-gitaar, overal inzetbaar, op zolder en bij het kampvuur op het strand? Jazeker, en in die hoedanigheid heeft hij zich een plaats verworven in de akoestische popmuziek. Maar ook om een andere reden moeten ze op waarde worden geschat: ze hebben een zeer eigen geluid.

Ortega D538-4

Ortega is een Duitse producent van akoestische instrumenten die in China worden gebouwd. Naast nylonsnarige gitaren en bluegrass-instrumenten als banjo’s en mandolines blinkt het merk uit in elektro-akoestische basgitaren en –ukeleles. Ons testmodel komt uit de dit jaar geïntroduceerde Deep serie en is deeenvoudigste uit de reeks, met een sparrenhouten bovenblad (wat de strakheid en projectie van de toon ten goede komt), een mahonie klankkast en een eveneens mahonie hals met palissander toets. De body is 122 mm diep, waaruit blijkt dat de nadruk niet alleen op de elektrische kant van dit instrument ligt, maar ook op zijn onversterkte akoestische zijde. De D538-4 heeft een mensuur van 32 inch of 812 mm; dat is mediumscale en zorgt ervoor dat de bas niet te groot en onhandelbaar uitvalt.

Het elektronisch gedeelte bestaat uit een piëzo-element en de in de zijkant aangebrachte Ortega MagusPro-NL preamp met stemapparaat. Het bedieningspaneel omvat draaiknoppen voor mastervolume en een driedelige toonregeling die het laag, midden en hoog versterkt of verzwakt. Ook is er een faseschakelaartje aanwezig, dat helpt de mogelijke feedback in te tomen

Gebruik

Bij het bespelen van een akoestische basgitaar komen er altijd een aantal euvels te voorschijn die onvermijdelijk met dit type instrument verbonden lijken. De klankkast is relatief dik waardoor je geen goed zicht op de hals hebt. Hierdoor heb je de neiging het instrument scheef te houden, waardoor de bodyranden hinderlijk in je onderarmen drukken. Dit is staande met een draagriem niet anders.

De draagbandknop aan de halskant is, zoals gebruikelijk bij akoestische gitaren,op de hiel van de hals aangebracht en zit behoorlijk in de weg bij het bespelen van de hogere posities vanaf de twaalfde, dertiende fret. Verder heeft de D538-4 een vaste houten brug met een enkel zadel dat niet afgesteld kan worden; de snaarhoogte is alleen te veranderen met de afstelling van halspen. Wil je de snaren lager op de toets hebben liggen, dan moet je de - overigens uitstekend bereikbare en goed werkende - halspen strakker zetten.

En dan ten slotte het geluid. Onversterkt akoestisch is dit uitstekend in balans en dankzij de relatief forse klankkast is er voldoende volume aanwezig om je in de huiskamer goed hoorbaar te maken en met andere instrumentalisten te spelen. Voor meer volume is er het uitstekende preampsysteem. Maar de basgitaar zingt bij versterkt gebruik wel snel rond; het vergt veel afstellen en oppassen. De faseschakelaar is geen overbodig item in het circuit, maar is ook niet zaligmakend; voorzichtigheid blijft geboden.

Conclusie

Een akoestische basgitaar - deze D538-4 niet uitgezonderd - kun je wat speelcomfort en feedbackgevoeligheid betreft niet vergelijken met een superlichte elektrische basgitaar. Daartegenover staat dat de klank van deze Ortega zeer eigen is, erg mooi en diep. Als je even weer een elektrische bas aansluit, hoor je wat een ballen een akoestische basgitaar in het laag heeft. Hierdoor is het lastig een afrondende conclusie te trekken, maar gezien de klank, de prijs en de medium mensuur, plus het gemak van een overal bruikbaar akoestisch instrument, lijkt de D538-4 mij een uitdaging.