De Impact GX-serie is recht door zee. In tegenstelling tot zijn broertjes uit de Impact LX-serie zitten er geen drumpads en faders op, en ook qua bedieningselementen beperken de GX’en zich tot transportfuncties, een bescheiden aantal druktoetsen en één draaiknop. Grappig genoeg maakt dat de Impact GX49 (met 49 toetsen; € 99,-; de GX61 heeft er 61; € 109,-) juist aantrekkelijk. De vormgeving is door het ontbreken van die bedieningsorganen buitengewoon compact. Je plaatst de GX49 moeiteloos op een niet al te groot werkblad, en ik moet zeggen: ondanks het basismateriaal van ijzingwekkend licht aanvoelend kunststof, maakt deze GX49 een solide indruk en het design is bijzonder smaakvol.

Dit komt niet in de laatste plaats door de volwaardige, blokvormige witte toetsen, een beetje waterfall-achtig, en het licht ruwe oppervlak van de zwarte toetsen. De tegendruk van het klavier wordt overduidelijk door veertjes voortgebracht, het doet in niets denken aan een gebalanceerd klavier, maar er is duidelijk wél aandacht aan besteed. Ook zit het triggerpunt behoorlijk onderin de slag die de toets maakt, wat de timing heerlijk trefzeker maakt.

Maps voor daw’s

Volgens Nektar is deze Impact GX specifiek bedoeld voor toetsenisten die wel hun daw willen bedienen vanaf hun controller, maar zonder veel gedoe. Als je wilt, kun je dat ‘gedoe’ wel naar je toe halen, want als je functies zelf wilt programmeren, kun je dat doen via het aloude systeem van klaviertoetsen met dubbelfuncties. Na het indrukken van de Setup-toets vind je boven elke klavier toets de naam van een instelbare parameter. Dit is eigenlijk alleen maar van belang als jouw daw niet voorkomt in het lijstje van ondersteunde daw’s. Ook kun je zo de standaardinstellingen van de map (de vanuit Nektar aangeleverde toekenning van functies aan toetsen) aanpassen aan jouw eigen wensen.

Maar omdat de Impact GX’s zo gedoe-arm zijn, ligt dit niet echt voor de hand. Er zijn maps voor Bitwig, Cubase/Nuendo, Digital Performer, FL Studio, GarageBand, Logic, Reason, Reaper, Sonar, Mixcraft en Studio One. Ook zijn er instructies om Pro Tools met een Impact GX aan te sturen, maar dat lijkt niet zonder slag of stoot te gaan. Deze mapskun je na registratie van je Impact GX downloaden. Dat Ableton Live in het rijtje ontbreekt, is niet zo vreemd. Lekkere bedieningsorganen om clips mee te starten en scenes mee te kiezen, heeft de GX nauwelijks.

Striptease

Als je een Nektar Impact GX koopt, krijg je er een licentie voor Bitwig 8-Track bij. Dat lijkt heel wat, maar Bitwig heeft deze versie tamelijk onsympathiek uitgekleed. Als je ook maar iets op poten zet, krijg je meldingen dat je de grenzen van de functionaliteit hebt bereikt, en als klap op de vuurpijl wil deze versie dan vervolgens ook niet meer saven; héél frustrerend! Wel proef je zo even aan Bitwig, en dat smaakt op zich dan wel naar meer; in weerwil van de afstotelijke striptease van de 8-Track-versie.

Het installeren van de mapswas dan weer geen probleem. Bitwig deed het onmiddellijk perfect en mijn wat verouderde versie van Logic Pro (9) werkte na wat ‘rommelen’ ook zo goed als foutloos. Draai je op moderner systemen, dan gaat dat waarschijnlijk nog veel gemakkelijker. Ik kon geen software editor voor de Nektar GX’en vinden. Op zich jammer, maar je komt dan ook niet in de verleiding ingewikkelder te gaan doen dan waar dit controllerkeyboard voor bedoeld is.
Wat in mijn oude, toch wel ernstig bedaagde Logic 9 niet werkte, en in Bitwig wel, is dat de draaiknop, die aan het volume van de gekozen track is toegekend – en in combinatie met de shifttoets trouwens ook aan het mastervolume – aangeeft of de stand van de knop overeenkomt met de stand in de software. Zo weet je welke kant je moet opdraaien om deze parameter te veranderen. Dit gaat met de twee led’jes: één voor naar beneden en één voor naar boven. De Impact GX verstuurt dan deze waarde pas zodra de waarde van de software wordt gekruist; de ‘software take-over’, aldus Nektar. Héél handig!

Shift-toets

Gebruikelijk zijn de Transpose Down- en Tranpose UP-toetsen, en hetzelfde geldt voor Octave Down en Octave Up (de laatste onontbeerlijk als je een klavier hebt met maar 49 toetsen). De transportknoppen en click-aan/uit spreken ook voor zich en deze zijn allemaal beschikbaar zonder dat je verder iets hoeft te doen. De shifttoets kun je echter permanent activeren; hij licht dan blauw op. Je kunt hem ook in combinatie met een van de andere toetsen indrukken, wat de mogelijkheden van de betreffende zeven druktoetsen (de achtste is de shifttoets zelf) verdrievoudigt. Zo kun je met de shifttoets blauw oplichtend bijvoorbeeld stapsgewijs door de tracks stappen, de volgende patch kiezen en in het geval van Logic het mixervenster openen. Als je de shifttoets handmatig ingedrukt houdt, wordt dat dan undo; ga naar de linkerlocator; naar de rechterlocator; arpeggiator-aan, of track laden. Even wennen wat wát is, maar daarna is het verschrikkelijk handig.

Conclusie

De Nektar Impact GX49 en GX61 zijn buitengewoon aantrekkelijk geprijsd. Iets wat je onmiddellijk vergeet als je ermee aan de gang gaat. Hij speelt – binnen dit segment – uitstekend, heeft de juiste hoeveelheid functies onder de juiste knoppen zitten, is compact en ziet er heel goed uit. Hij voelt gewoon veel duurder aan, terwijl het overduidelijk een apparaat in de budgetklasse is. Het enige wat ik écht mis, is een ingang voor een expressiepedaal. Natuurlijk heeft hij wel een ingang voor eventueel zelf toewijsbaar sustainpedaal. Wanneer je de Impact GX gebruikt met een iPad is het wel fijn om te weten dat het een low powered usb-apparaat is, die de accu van je tablet dus niet in een keer helemaal leeg trekt. Al met al een controllerkeyboard dat in een overvolle markt meer dan voldoende karakter en kwaliteit in huis heeft om er zelfs een beetje juichend uit te springen. Héél aantrekkelijk voor daw-gebruikers die een broertje dood hebben aan gedoe.

HET OORDEEL

+ • verhoudingsgewijs uitstekend klavier

• uitgekiende functies

• aantrekkelijke, zeer compacte vormgeving

– • geen ingang voor expressiepedaal

• Bitwig 8-Track teleurstellend